Jaarboek 1983-1984 - pagina 44

veldloop-gedachte, met het excuus dat zich toch nog talloze 'ongeschikten' onder de doctoraal studenten bevinden. Vóór de Wet Tweefasenstructuur haalde aan de VU zo'n 50% het doctoraal examen (zie tabel 2). Van de lichting 1982 slaagde voor de propedeuse tot eind juli 1984: 60% (zie tabel 1). Dit percentage zal misschien nog stijgen tot bijvoorbeeld 65%. Dat betekent dat, zelfs als niet meer dan 15% zou afvallen voor het doctoraal-diploma, de onderwijsresultaten na invoering van de Tweefasenstructuur niet zouden verbeteren, en bij een grotere uitval dan 15% zelfs zouden verslechteren! Bij een serieuze opvatting van het expeditie-model in de doctoraal-fase zou toch niet meer dan ca. 10% mogen uitvallen. Dat betekent dat substantiële winst in het onderwijssucces geboekt moet worden in de propedeuse! Dit zal wel moeten geschieden zónder het selectieve karakter van deze propedeuse aan te tasten, omdat anders, als consequentie, het expeditie-model in het doctoraal weer niet kan worden gehandhaafd. Laten we daarom bezien welke andere factoren de propedeuse slaagpercentages beïnvloeden. 2. Studiemotivatie van studenten Het is duidelijk dat niet alleen cognitieve aanleg, maar ook cognitieve inspanningen studieresultaten bepalen. Van belang is hierbij de aansluiting van de werkelijke ervaring in de studie bij de verwachtingen daaromtrent. Mennes (1983)° ontwikkelt in dit verband de aardige hypothese dat de werkelijkheid vrijwel nooit aansluit bij het fantasiebeeld en dat iedere student gedwongen wordt tot een heroriëntatie. Valt deze heroriëntatie positief uit, dan treedt een normaal studieverloop op. Een negatieve heroriëntatie leidt tot studiestaking en bij een uitgestelde heroriëntatie zal studievertraging optreden. Studiemotivatie staat overigens niet los van inhoud, vormgeving en begeleiding in het onderwijs zelf. 3. Kwaliteit van het onderwijs Het valt niet moeilijk voorbeelden te vinden: het onderwijs wordt didactisch slecht gegeven, het sluit niet aan bij het niveau van de studenten, er is een verkeerde vorm gekozen, er zijn te weinig relevante oefeningen, etc. Van Os en Pijpers-Drenth (1984)° veronderstellen dat de geringe kwaliteit van het onderwijs waarschijnlijk toch een nogal bescheiden bijdrage levert tot gebrekkige studieprestaties. Wellicht speelt hierin een rol dat, zoals Knippenberg en Loos (1983)° constateren, bij onderwijsverbetering de cognitieve inspanning en studietijd van studenten weer afnemen (en aan andere vakken worden besteed), met als gevolg dat verbetering van het onderwijs toch niet leidt tot een toename van het aantal geslaagde studenten! Uiteraard vatte men dit niet op als een pleidooi voor slecht onderwijs; al was het alleen maar omdat de student dan gedwongen wordt door onnodige extra inspanning dit tekort te compenseren. 4. Kwaliteit van tentamens en examens Eigenlijk zou men dit punt onder het voorgaande kunnen scharen. Goed verzorgde, betrouwbaar te scoren en valide tentamens zijn een conditio sine qua non voor een 42

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen