1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 157

141 Van Melle i) heeft de definitie meer algemeen gemaakt door aan te geven, dat het vermogen van een individu om door de taal gedachten aan anderen mede te deelen of van anderen te ontvangen geheel of gedeeltelijk is verloren gegaan. Tot goed begrip der aphasie dient de dysarthrie of de articulatiestoornis wat nader te worden toegelicht. Hierbij worden enkele klinkers en medeklinkers onduidelijk uitgesproken. Geschiedt het spreken in een verlangzaamd tempo, dan spreekt men van bradylalie en worden de woorden in lettergrepen gedeeld, waartusschen intervallen voorkomen, dan heeft men de scandeerende spraak, welbekend bij de multiple sclerose. De dysarthrie treft men aan bij aandoeningen van medulla oblongata en pons, bij kapselaandoeningen en ook bij aandoeningen der groote hersenen. De zwaarste vorm der dysarthrie, de zgn. alalie, wordt hoofdzakelijk gevonden in de eindstadia van de bulbairparalyse. De dementia paralytica geeft eveneens eigenaardige stoornissen van dysarthrie. Daarnaast staan apoplectische insulten en multiple verweekingshaarden, waarbij de patiënten zoo langzaam en zoo onduidelijk spreken, alsof zij den mond vol spijzen hebben. ï e n slotte dient nog de pseudobulbairparalyse te worden genoemd, waarbij articulatiestoornissen in verbinding met slikstoornissen en andere wegvalsymptomen optreden. Keeren we nu tot ons onderwerp terug. Voor hem, die hetzij in de gehoorzaal der universiteit, hetzij in de praxis, merkwaardige gevallen van aphasie zag en die zich tevreden stelde met de eenvoudige figuren uit het algemeen bekende schema van LichtheimWernicke, bestaan niet zulke schier onoverkomelijke moeilijkheden bij de studie der aphasie. Centra en geleidingsbanen zijn den medisch geschoolde ,gelaufig", de localisatieleer geeft bevrediging aan zijn natuurwetenschappelijk denken, en het begripscentrum moge al eenige verwondering baren, men wijst op het feit, dat aan het laatstgenoemde centrum geen bepaalde localisatie wordt toebedeeld, dat men zich een aantal 1) Van Melle, Over aphasie, Academisch Proefschrift, Nijkerk, 1900.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen