1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 167

151 forcément, en dernière analyse, dans quelques signes ou symboles mentaux résumant les generalisations de l'observation et de l'experimentation. Or ces signes ou symboles sont de simples complexus d'images dont la nature dépend néeessairement de la structure et des propriétés des neurones psyebiques constituant en partie l'éeorce du eerveau humain. L'histoire des fonctions du cerveau, c'est-a-dire de l'intelligence, demeure la source la plus élevée de l'histoire du monde, considéré comme un pbénomène cerebral." Broca zelf begreep, dat hij raakte ,a de grandes questions de doctrines" en dat hij in zijn geval te doen had met een verandedering van een ,,faculté appartenant a la partie pensante du cerveau."" Daar deze functie van het verstand, de gearticuleerde spraak, afzonderlijk kon weggenomen zijn, onafhankelijk van alle andere, bestonden er voor hem in de hersenschors distincte, geïsoleerde, relatief onafhankelijke, psychische organen. Waren alle hersenvermogens zoo distinct, zoo juist omschreven als deze, dan zou men eindelijk een positief uitgangspunt hebben om tot een behandeling van de quaestie der hersenlocalisaties te komen, die zoo verschillend beoordeeld werd. Broca publiceerde zijn eerste geval, wat hij een geval van aphemie noemde, in 1861 in de Bulletin de la Société anatomique, 2e Sér. VI, 330—357 (geciteerd bij Soury) en in 1863 heeft hij in zijne Mém. d'anthropologie V, 61, nog uitdrukkelijk gememoreerd, dat de physiologic hernieuwd zou worden. Van het oogenblik af, dat er zonder repliek zal aangetoond zijn, dat een verstandsvermogen in een bepaald deel der hemispheren zetelt, zal de leerstelling van de eenheid van het nerveuse verstandscentrum omvergeworpen zijn en het zal in hooge mate waarschijnlijk, zoo niet geheel en al zeker zijn, dat iedere winding bestemd is voor bijzondere functies. Wat onderscheidt nu den mensch van de apen. Wat hun ontbreekt is niet het apparaat voor de articulatie, het is evenmin de speciale winding, waarin zij zich localiseert bij den mensch, want deze winding bestaat bij de meeste apen; wel de graad van het verstand, die hun noodig zou zijn om de elementen van het gesprek te ontleden, om een conventioneele beteekenis toe te kennen aan elk der woorden, die hun oor treffen of ook om na herhaalde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen