1950 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 90

74

Dr H. P. WOLVEKAMP

Ogenschijnlijk zijn de principiëele obstakels in het zenuwphysiologisch onderzoek minder groot, maar toch vraagt men zich weer af in hoeverre door experiment en observatie bij het onderzoek storende wijzigingen in bouw en functie van het centrale zenuwstelsel zullen optreden. Afleiding van actiestromen b.v. moét gepaard gaan met wijzigingen in de actiepotentialen en deze wijzigingen zullen des te sterker het resultaat beïnvloeden, naarmate de onderzoeker van steeds meer verfijnde methodes gebruik gaat maken. Hier komt nog bij dat de hersenen weliswaar een zeer ingewikkelde structuur bezitten, maar dat in deze structuur ongetwijfeld een dynamisch element zit dat in een ingewikkelde automaat ontbreekt. Wanneer men niets anders te doen had dan een aantal ,,schakelaars" of ,,drukknoppen" op te zoeken zou men op de duur, zelfs zonder de verdere structuren te kennen in staat zijn te voorspellen hoe de hersenen reageren op verschillende prikkels op dezelfde wijze als men van een sigarettenautomaat gebruik kan maken zonder het inwendig mechaniek te kennen. Nu zijn, bij een aantal, zelfs betrekkelijk ingewikkelde handelingen de interne omstandigheden zó dat zich dit experiment tot op zekere hoogte laat realiseren. Dat bij prikkeling van scherp omschreven arealen in de parietale hersenkwab gecoördineerde bewegingen van vingers, hand, arm of been optreden is reeds sinds lang bekend. Zeer frappant zijn de resultaten die H e s s (9) gedurende het laatste decennium kreeg in zijn proeven met katten waarbij permanente electroden op verschillende plaatsen in de hypothalamus waren aangebracht. Naar believen kon hij het dier door electrische prikkels dwingen te gaan slapen, rond te lopen of te eten. W e hebben evenwel gezien dat het grootste deel van de hersenschors wel minder star gestructureerd moet zijn. Dat de reacties van mens en dier in ieder geval door een zekere mate van voorspelbaarheid worden gekarakteriseerd geeft overigens iedereen, dus niet alleen de zenuwphysioloog en de psycholoog, toe. Zonder deze voorspelbaarheid zou niet alleen physiologisch zowel als psychologisch onderzoek onmogelijk, maar bovendien zinvol contact met onze medemensen uitgesloten zijn, een feit waarvan serieuze opvoeders zowel als karakterloze demagogen zich, ook zonder wetenschappelijke scholing, welbewust rekenschap geven. Het ethische probleem. In ons dagelijks leven zijn wij niet ,,natuuronderzoeker", ,,psycholoog" of ,,philosoof", maar ,,mens", d.w.z. veel meer dan dat wat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen