1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 80

60

J. Z. BARUCH

ringen, zijn waarnemingen, verwerkte. Zo kan eenzelfde waarneming door verschillende medici geheel verschillend worden geïnterpreteerd, afhankelijk van hun uitgangspunt. Dit gold natuurlijk eveneens voor de geneesheren in het verre verleden. Maar ook de arts van deze tijd verklaart feiten en waarnemingen via zijn eigen persoonlijkheid, d.w.z. het resultaat van een waarneming, de conclusie omtrent diagnose en therapie wordt ook nu nog mede bepaald door het coloriet van de persoonlijkheid van de waarnemende geneesheer. Als we ons bezig houden met de geschiedenis van de geneeskunde, blijkt weldra, dat deze een deel is van de algemene cultuurgeschiedenis. Geschiedenis en cultuur treden ons in boeken en monumenten van een volk tegemoet. Wat we echter lezen in een bepaald boek, door een volk in het verleden voortgebracht, datgene wat we waarnemen aan een bepaald bouwwerk, is op zich al weer de neerslag van een bepaalde ontwikkelingsgang. Boeken en monumenten vormen reeds uitgekristalliseerde vormen van gedachten, welke lang tevoren en meestal lange tijd achtereen, in een bepaald volk hebben geleefd. Tegelijkertijd moeten we bedenken, bij het bekijken van monumenten uit het verleden van een volk, of bij het bestuderen van zijn literaire producten, dat we nooit te maken hebben met het zuivere product van dat ene volk. Uitwisseling van ervaringen, vermenging van gedachtenwerelden heeft in de oudheid evenzeer bestaan als in onze tijd. Dit geldt zeker ook voor het Joodse volk. Bij het lezen van de literaire producten, welke het klassieke Israël ons nagelaten heeft, moet men steeds bedenken dat men te maken heeft met de weergave van de geestelijke ontwikkeling van een volk, dat in zijn geschiedenis voortdurend in contact is geweest met andere volken en daarvan natuurlijk ook de invloed heeft ondergaan. Zeker, het eigen karakter van het Joodse volk wordt ons duidelijk uit zijn geschriften. Het zo sterk individuele, onafhankelijke, zeer bijzondere, dat het Joodse volk in de oudheid onderscheiden heeft van de andere volken, spreekt tot ons uit de bijbel en andere klassieke Joodse geschriften. Het monotheïstische denken gaf het religieuze leven van het Joodse volk zijn bijzondere plaats in de geschiedenis. Dit gold zeker sterker nog voor zijn aanvangsgeschiedenis in de oudheid, dan voor zijn meer recente ontwikkeling in de historie. Ondanks het eigen karakter van de Joodse klassieke geschriften, gekenmerkt in de eerste plaats door een monotheïstische levensbeschouwing, blijkt toch op menige plaats de invloed die het Joodse volk van zijn omgeving heeft ondergaan. De uitwisseling van gedach-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen