1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 131

PSYCHOLOGIE EN PSYCHIATRIE VAN DE OUDERDOM

99

tie. De leek spreekt van aderverkalking, van chronisch zieken en van hopeloze gevallen, als hij over bejaarden spreekt. Het publiek verwart altijd weer het fysiologisch verouderen van het organisme met ziek- en dement-zijn. Dit deden in de oudheid de Romeinen reeds: Senectus ipsa est morbus, zeiden ze. Niets is echter minder waar dan dat. Wel neemt met het klimmen der jaren de kans op ziekte en dood toe, maar het geldt hier in den regel acute ziekten, die behandelbaar zijn. Oud-zijn en chronisch-ziek zijn, zijn dan ook totaal verschillende zaken. xn iedere levensfase moet bepaald gedrag worden afgeleerd en ander gedrag, dat bij de nieuwe rol past, worden eigengemaakt. Desocialisatie en socialisatie gaan tot in het praesenium hand in hand. Op het senium bereiden de meeste mensen zich echter onvoldoende voor. Zij doen, mede door 't gebruik van auto's, te weinig aan practische lichaamsbeweging, worden stijf en pijnlijk, en bestrijden deze lasten niet met behulp van warme baden en gymnastiek. Worden ze getroffen door de dood van een partner, dan weten ze zich moeilijk aan de nieuwe situatie aan te passen. Vooral de man is dan dikwijls een bijkans ontwortelde. Bij de vrouw kunnen we na het climacterium een nieuwe bloeitijd vinden. Sterft haar man, dan weet zij zich beter te handhaven. Niet zelden ziet men haar als weduwe zelfs opleven, zegt Rümke terecht 3). Of dit een aanklacht inhoudt tegen de man, weet ik niet. De vrouw is heel haar leven gewend geweest te koken en te zorgen. Zij zal zich daardoor als weduwe minder onthand voelen. In het senium vertonen veel echtgenoten een verdiept begrip voor elkaar. Het leven verstilt. Ze hebben een leven samen gedeeld. Samen zijn ze oud geworden. Dat alles wordt nu dieper doorleefd. Vooral als er kinderen zijn. Ze hebben meer oog gekregen voor de waarde van het bestaande en de betrekkelijkheid aller dingen. Maar daarom verstarren ze ook geestelijk gemakkelijk en komt er een zekere afkeer van het nieuwe. Leeft bij hen de stellige verwachting, dat zij geestelijk en lichamelijk achteruit zullen gaan, dan geven ze zich voortijdig op voor een tehuis, om maar verzorgd te zijn. In Zweden zorgt sinds 1748 de staat voor de bouw van ziekenhuizen. Daar ook in dit land iedereen, die oud is op één lijn wordt gesteld met zieken en armen, die niet in eigen onderhoud kunnen voorzien, werden aanvankelijk voor hen een soort armenhuizen gebouwd. Of ze in werkelijkheid ziek of gezond waren, daarom bekommerde men zich niet. Eerst in 1950 is hierin verandering gekomen. Toen heeft men voor het eerst architecten om advies gevraagd. Hier-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen