1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 117

GOD EN DE NATUUR*) DOOR

G. C. V A N N I F T R I K God en de natuur! Hebben die twee grootheden nog met elkaar te maken? Ik bedoel: nog met elkaar te maken sedert De Bilt is uitgevonden? Er was een tijd, waarin God nog nauw met de natuur verbonden was —, een tijd, waarin met psalm 147 beleden kon worden: Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit de rijp als as; Hij werpt zijn ijs als stukken; wie kan bestaan voor Zijn koude (Ps. 147 : 16, 17). Een tijd, waarin het nog zinvol was om met de liturgie van de Russische orthodoxie op Stille Zaterdag te zingen: Ijs en vorst, looft de Heer, prijst en roemt Hem in der eeuwigheid. Rijm en sneeuw, looft de Heer, prijst en roemt Hem in der eeuwigheid. Bliksem en wolken, looft de Heer, prijst en roemt Hem in der eeuwigheid. De aarde love de Heer, prijze en roeme Hem in der eeuwigheid. Bergen en heuvelen enz. (Bisschop Dionissios, Russische orthodoxie, p. 21). Maar wij spreken in dit verband niet meer over God, maar over depressies en gebieden van hoge en lage druk. God heeft geen vinger meer in deze pap. Hij is buiten deze werkelijkheid geduwd. Dat gaat allemaal „natuurlijk" toe; dat gehoorzaamt aan vaste wetten. En ten slotte zijn wij tot de ontdekking gekomen, dat God dood is. Hij heeft immers nauwelijks emplooi meer, Hij is zelfs niet meer nodig om ons voor de slagen en rampen van de natuur te beschermen: op de plaats van de beschermende God kwam de verzekeringsmaatschappij. Heeft het nog zin om over God te spreken? Heeft het überhaupt nog zin? En vooral: heeft het zin in verband met de natuur? Als wij over ons thema gaan nadenken, is het alsof de realiteit van beide grootheden verdwijnt. Niet alleen God! Maar ook de natuur zelf. Is dat de natuur: dat geheel van mathematische en andere formules, waarmede wij als een netwerk het geheel der werkelijkheid hebben overdekt? Om de verandering te zien herinner ik aan een bijna extatische uiting van Philipp Otto Runge (1777-1810), een van de grootste schil-

^) Studium Generale college, gegeven op 29 februari 1968 aan de Vrije Universiteit te Amsterdam in het Minerva-paviljoen, 16.30 uur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen