1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 187

M. H. COHEN STUART

147

volwassen is dat hij als zinvol voorbeeld voor zijn patiënt kan functioneren en dat hij ook niet langs onbeviTiste weg beslag op de patiënt wil leggen. De patiënt zal dan - wanneer hij eens de therapeut heeft los gelaten - toch op eigen kracht verder moet gaan. Het succes van de psychotherapie is eerst dan volledig, wanneer de patiënt op het fundament van het verleden van de therapie en de therapeut werkelijk zijn eigen wegen gaat. Indien het proces van de psychotherapie verloopt op de geschetste manier, zal de patiënt inderdaad in eigen vrijheid verder gaan. In sommige gevallen zal de patiënt dit niet kunnen, en zal hij blijven steunen op de psychotherapeut, die daarmee zijn therapeutisch succes ziet vervagen. Bij deze onmacht van de patiënt zal men zich dan tenslotte moeten neerleggen, en men zal hem de steun van de psychotherapeut gaarne gunnen. Problematischer wordt het echter indien de psychotherapeut persoonlijk niet in staat is de patiënt werkelijk zijn vrije keus te laten maken, en indien de patiënt op een of andere wijze wordt geïndoctrineerd. Daarbij kan het komen tot de indoctrinatie met de psychotherapeutische theorieën en de daarop gefundeerde mensbeschouwingen van de therapeut zelf. Het kan in ongunstige gevallen zelfs voorkomen dat pas de acceptatie van deze doctrines door de patiënt en de dagelijkse manifestatie daarvan voor de therapeut het bewijs vormt dat zijn therapie is geslaagd. Uiteraard tracht de bekwame psychotherapeut deze vorming van geestelijke artefacten te voorkomen. Helaas is weinig bekend omtrent de feitelijke toestand op dit terrein, zoals ook weinig concrete gegevens omtrent de werking en het resultaat van psychotherapie op een duidelijke wijze zijn vastgelegd. Van belang is echter dat de psychotherapie een diepere ingreep in de persoonlijkheid van de mens betekent dan men veelal denkt. Ook in discussies in specialistische kring wordt de psychotherapie niet zelden als een betrekkelijk lichte en vooral humane ingreep beschouwd, die geen ander effect zal hebben dan de bevrijding van de patiënt uit de hem benauwende angsten en twijfels. Deze oppervlakkige mening gaat voorbij aan de werkelijke en belangrijke diepte van de psychotherapie. Een diepgravende psychotherapie leidt niet zelden tot een volkomen heroriëntatie in het leven, hoewel er ook personen bestaan die ondanks een diepgaande psychotherapie steeds sterker verankerd raken in hun oorspronkelijke levensinstelling. Waarschijnlijk zijn dit nog de best geslaagde psychotherapieën: de bedreiging van de psychotherapie - die immers een bedreiging kan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen