1970 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 300

248

VERANTWOORDELIJKHEID ACADEMICUS (WEERGAVE)

siegroepen werd gelegenheid gegeven voor een algemene discussie. Hieruit worden de volgende punten aangestipt. De heer Rozendal bracht naar voren dat in het algemeen de maatschappelijke structuur maatgevend is voor de opzet van een ziekenhuis, ook waarschijnlijk van de industrie en andere gemeenschappen. Het is maar de vraag of de maatschappij de juiste prioriteiten zal stellen. Dat betekent dat de medische wereld duidelijk zal moeten maken aan de maatschappij en ook aan de industrie wat gewenst is, dat betekent ook dat je daarvoor eikaars taal moet verstaan. De heer De Haan haakte daar onmiddelijk op in door te beklemtonen dat juist dit verstaan van elkaar zo moeilijk is, omdat de medicus in een heel andere wereld leeft en altijd nog omgeven is met een waas van magie. De medicus zal moeten leren om de technische problemen aan de industrie duidelijk te maken. Prof. Jonker bracht naar voren dat het idee van de persoonlijke vrijheid botst tegen het idee dat de samenleving er maar voor moet zorgen. De vrijheid is niet een primair gegeven. Je kunt geen oplossing zoeken vanuit de persoonlijke relatie. Dit ligt structureel. Prof. Groen sluit hierop aan en legt er de nadruk op dat niemand een soort liberalistisch vrijheidsidee heeft voorgesteld. In de christelijke anthropologic staat het begrip rechtvaardigheid meer centraal dan het begrip vrijheid. Als christen moet je je primair afvragen: wat is de taak van het onderwijs, van de industrie enz. en daarna hoe bepaal ik mijn houding ten opzichte daarvan? Dat betekent dat ook de christen-academici als groep samen hun houding moeten bepalen. De heer De Haan merkt daarover op, dat wij de taak hebben als christen in de werkgemeenschap waarin wij verkeren om ons ook als christen te exponeren. De medische wetenschap wordt steeds technischer en daarom moeten ook de artsen steeds meer de technische aspecten accepteren en de magie doorbreken. Dr. Molenaar repliceert dat de mogelijkheid juist hierin ligt dat de medicus moeder en monteur tegelijk is. De heer De Haan voelt daar weinig voor en vindt dat wij er naar toe moeten dat wij door de arts ons lichaam laten repareren, zoals wij onze auto laten repareren. Hiertegenover merkt de heer Rozendal op, dat de heer De Haan dan eerst zelf een radiotoestel moet worden voor hij deze houding waar kan maken. Een zieke heeft maar nodig dan een monteur. Zijn eigen lichaam kan hij niet objectiveren. De patient is in existentiële nood en de arts is de aangewezen persoon om in die situatie juist de naaste te zijn. De heer De Haan vindt dat er dan verschillende typen artsen moeten komen, kortheidshalve aangeduid als technische artsen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen