1970 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 17

THEMANUMMER „ABORTUS", GEZOND GEZIN, Uitgave Protestantse Stichting ter bevordering van Verantwoorde Gezinsvorming - 's-Gravenhage, oktober 1969 DOOR

J. J A N S S E N S De redaktie van Geloof en Wetenschap verzoekt mij bovenstaand themanummer te bespreken. In de inleiding tot het probleem wordt door de redaktie van Gezond Gezin gesteld dat er omstandigheden zijn die abortus arte provocatus tot een mogelijkheid en soms tot een noodzaak maken en dat er verschillend over gedacht kan worden waar te dezer zake de grenzen gelegd moeten worden. In een daarna weergegeven gesprek van W. F. Geradts met prof. dr. H. M. Kuitert, theoloog, mevr. dr. A. J. Sikkel-Buffinga, vrouwenarts, en G. B. Mastenbroek, zenuwarts, wordt men geti-offen door de heldere vraagstelling van de gespreksvoerder en door de mijns inziens ontoelaatbare wijze van verdediging van een op zich mijns inziens ook nog te veroordelen uitgangspunt van prof. dr. H. M. Kuitert. Het ontoelaatbare van de wijze van verdediging van het uitgangspunt moge worden aangetoond door de volgende citaten: „Het vraagstuk van de abortus is eigenlijk het vraagstuk van het volledig aanvaarden van de verantwoordelijkheid voor het kindertal. Dus als je eenmaal family planning hebt, moet er bij elke ongewenste zwangerschap in principe abortus kunnen plaatsvinden. Ik geef nu nogal snel antwoord, maar ik wil er ook nu al bij aantekenen dat ik tegelijkertijd voor de nodige voorzichtigheid ben". „In het begin had ik daar erg veel moeite mee, maar nu is het inderdaad niet zo'n groot probleem meer. In die ontwikkeling ben ik overigens geholpen door de informaties van medische zijde. Het gevoel voor verantwoordelijkheid waarmee artsen werken, heeft het allemaal makkelijker gemaakt. Ze aborteren niet zomaar'. „Op een gegeven moment heb je alleen nog maar door biologen te konstateren leven, maar dat is toch wel een erg basis-achtig leven. Zo lang het niet meer is, is het waarden-indifferent of waardenvrij. Dat puur-biologisch leven kan gerekt worden en men kan daarmee tot inhet eindeloze doorgaan. Zolang er dus niet meer dan dat biologische in het geding is, moet men anders tegenover de maatregel staan dan in geval van doden of moorden. „Moorden" of „doden" zijn naar mijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen