1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 97

G. A. LINDEBOOM

61

mer beschaamde verwachting naar de zalen begeven, om staande achter de balustraden de demonstraties van de gevierde professor bij te wonen. Méér dan door zijn theoretische lessen schoolde Boerhaave hier zijn leerlingen in de praktijk der geneeskunst, leerde hij hen de ondervraging, het stelselmatig onderzoek en de beoordeling van de patiënt, en wijdde hij zijn leerlingen in een rationele therapie in. Hoezeer dit alles de persoonlijke verdienste was van Boerhaave blijkt wel uit het feit, dat het klinisch onderwijs na zijn dood en die van de collega, waarmede hij het afwisselend gaf, bijna 50 jaar geheel heeft stil gestaan, al werd het nog trouw op de series vermeld! Wat dit klinisch onderwijs voor de geneeskundige verzorging van de Republiek en van de vele landen, van waaruit de leerlingen naar hem toestroomden, heeft betekend, laat zich voor ons nauwelijks meer vermoeden, maar kan moeilijk worden overschat. Immers het niveau van de praktische geneeskunst, dat bijna overal nog ontstellend laag was, werd door hem aldus omhoog gebracht. Een onverdacht getuige, de Engelse grootmeester van de geschiedenis der geneeskunde, Charles Singer, besloot een bladzijde over hem met de woorden: „Boerhaave must be regarded as the greatest physician of modern times. To him the debt of British medicine, and through it of British wellbeing, is quite uncalculable". Wanneer een modern Engels medisch-historicus volmondig een verplichting van Groot-Brittannië aan Boerhaave erkent, en die verplichting voor de Engelse geneeskunst en het welzijn der bevolking onberekenbaar groot acht, dan ligt daarin alleen reeds een onvergankelijke verdienste en een soliede basis voor blijvende roem. Die grote invloed op de Engelse geneeskunst heeft Boerhaave minder door zijn geschriften uitgeoefend dan door zijn persoonlijke inwerking op de talrijke studenten uit Engeland, die zich onder zijn gehoor schaarden. De meerderheid, ongeveer tweederde, van zijn toehoorders waren buitenlanders, vrijwel een derde kwam uit Engeland, Schotland en Ierland. Britse studenten kwamen reeds lane tevoren gaarne naar Leiden. Vanaf het begin stonden daar alle faculteiten, behalve de theologische, open voor studenten van elke godsdienst. De eerste medische student, die in 1585 was ingeschreven, was een Engelsman. De Test Act van 1673 had de poorten van Oxford en Cambridge voor alle non-conformisten gesloten. Ook overigens waren de medische opleidingsmogelijkheden in Engeland, ook nog ten tijde van Boerhaave, zéér onvoldoende. Dit verklaart dat van de 1919 medische studenten, welke tijdens de jaren van Boerhaaves

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen