GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 164

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 164

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

150 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

plegen tegen de Duitschers. Regelmatig kwamen wij bijeen, vaak

in de Senaatszaal van onze Universiteit, later meermalen in de

vergaderkamer van de Valeriuskliniek, plaatsen, waar door Me-

vrouw Van der Linden en Prof. Van der Horst steeds op onver-

schrokken wijze gastvrijheid werd verleend aan de meest uiteen-

loopende groepen van verzetslieden.

Het is hier niet de plaats en tijd, de geschiedenis van het Hoog-

leeraren-Verzet te vermelden. Ik moet echter in het verband,

waarin ik thans spreek, tot mijn groote teleurstelling vermelden,

dat het Hoogleeraren-Verzet, welk goed werk het ook overigens

moge hebben verricht, niet geslaagd is in zijn primairen opzet, n.1.

de hoogleeraren van Nederland er toe te brengen, als één man

tegen de Duitschers op te treden. Ware dit wel mogelijk geweest,

ik ben ervan overtuigd, dat dan, evenals door de artsen en de Chris-

telijke onderwijzers, grootere resultaten zouden zijn bereikt.

Hoeveel waardeering ik heb voor het moedige gedrag van duizen-

den Nederlandsche studenten, ook te hunnen aanzien moet ik

getuigen, dat niet allen begrepen hebben, dat het vormen van een

gesloten phalanx het eerst noodige was, om succes te behalen. Een

niet onbelangrijk aantal studenten heeft gefaald in de teekenkwestie.

Gedurende een maand is er gelegenheid geweest, kennis te nemen

van het feit, dat er door de Regeering te Londen en door de goed-

willende elementen onder studenten en hoogleeraren op aange-

drongen werd één lijn te trekken: niet teekenen.

Als voornaamste motief gold, dat teekenen gelijk stond met het

vrijwillig aanvaarden van den arbeidsinzet. De numerus clausus

was voorts niet aanvaardbaar. Helaas heeft een belangrijk aantal

studenten wel geteekend, n.1. een 2600.

Dit verwijt geldt niet in de eerste plaats — ik heb het reeds ver-

meld — onze eigen studenten. Een brochure van Delftsche stu-

denten, dezer dagen verschenen onder den titel: „Ander Inzicht",

geeft blijk, dat ook nu nog in breede kringen niets begrepen wordt

van dezen eisch.

Ik ga thans niet in op de vele onjuistheden, die in deze brochure

vermeld staan; ik constateer alleen, dat sommige studenten, die

geteekend hebben, nog niet inzien, dat zij frontbrekers geweest

zijn; zij hebben het daardoor aan de Duitschers gemakkelijker

gemaakt, ons hooger onderwijs te knakken. Of de universiteiten

en hoogescholen voor een aantal maanden gesloten werden of niet,

is een zaak van verhoudingsgewijs ondergeschikt belang, zooals

het ook een zaak van verhoudingsgewijs ondergeschikt belang was.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 164

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's