De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 164
150 DE V.U. IN OORLOGSTIJD
plegen tegen de Duitschers. Regelmatig kwamen wij bijeen, vaak
in de Senaatszaal van onze Universiteit, later meermalen in de
vergaderkamer van de Valeriuskliniek, plaatsen, waar door Me-
vrouw Van der Linden en Prof. Van der Horst steeds op onver-
schrokken wijze gastvrijheid werd verleend aan de meest uiteen-
loopende groepen van verzetslieden.
Het is hier niet de plaats en tijd, de geschiedenis van het Hoog-
leeraren-Verzet te vermelden. Ik moet echter in het verband,
waarin ik thans spreek, tot mijn groote teleurstelling vermelden,
dat het Hoogleeraren-Verzet, welk goed werk het ook overigens
moge hebben verricht, niet geslaagd is in zijn primairen opzet, n.1.
de hoogleeraren van Nederland er toe te brengen, als één man
tegen de Duitschers op te treden. Ware dit wel mogelijk geweest,
ik ben ervan overtuigd, dat dan, evenals door de artsen en de Chris-
telijke onderwijzers, grootere resultaten zouden zijn bereikt.
Hoeveel waardeering ik heb voor het moedige gedrag van duizen-
den Nederlandsche studenten, ook te hunnen aanzien moet ik
getuigen, dat niet allen begrepen hebben, dat het vormen van een
gesloten phalanx het eerst noodige was, om succes te behalen. Een
niet onbelangrijk aantal studenten heeft gefaald in de teekenkwestie.
Gedurende een maand is er gelegenheid geweest, kennis te nemen
van het feit, dat er door de Regeering te Londen en door de goed-
willende elementen onder studenten en hoogleeraren op aange-
drongen werd één lijn te trekken: niet teekenen.
Als voornaamste motief gold, dat teekenen gelijk stond met het
vrijwillig aanvaarden van den arbeidsinzet. De numerus clausus
was voorts niet aanvaardbaar. Helaas heeft een belangrijk aantal
studenten wel geteekend, n.1. een 2600.
Dit verwijt geldt niet in de eerste plaats — ik heb het reeds ver-
meld — onze eigen studenten. Een brochure van Delftsche stu-
denten, dezer dagen verschenen onder den titel: „Ander Inzicht",
geeft blijk, dat ook nu nog in breede kringen niets begrepen wordt
van dezen eisch.
Ik ga thans niet in op de vele onjuistheden, die in deze brochure
vermeld staan; ik constateer alleen, dat sommige studenten, die
geteekend hebben, nog niet inzien, dat zij frontbrekers geweest
zijn; zij hebben het daardoor aan de Duitschers gemakkelijker
gemaakt, ons hooger onderwijs te knakken. Of de universiteiten
en hoogescholen voor een aantal maanden gesloten werden of niet,
is een zaak van verhoudingsgewijs ondergeschikt belang, zooals
het ook een zaak van verhoudingsgewijs ondergeschikt belang was.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
![De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 164](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/publicaties-vu-geschiedenis/de-vrije-universiteit-in-oorlogstijd/1946/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's