De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 184

170 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

bare Universiteiten. Wij z ij n een Civitas Academica, wij hebben

een Universiteit, bezield door een „Nieuwe Gedachte", zooals

Heringa en Straub die als ideaal zich denken.

Alleen maar, wij weten zelf niet steeds meer, hoe rijk wij wel zijn.

Wij verwaarloozen onze eigen weelde. Wij hebben ons studium

generale. Maar wat maken wij ervan? Wij hebben onze eigen „cen-

trale gedachte", maar hoe sterk leeft die bij ons?

Wat baten alle plannen voor cultureele vormmg, voor lichamelijke

ontwikkeling, voor vernieuwing van den geest van ons onderwijs,

als de docenten niet tegenover zich vinden studenten, die werkelijk

student willen zijn? Denk slechts aan het ontstellend groote aantal

der lijntrekkende en ten eenenmale niet in de studie geïnteresseer-

de, door niets of niemand tot eenige activiteit te brengen inge-

schrevenen, wier hoogste wetenschappelijke prestatie is: het uit hun

hoofd leeren van door repetitoren voor hen uitgekauwde excerp-

ten en karren-reeksen. Misschien kan door psychotechnisch onder-

zoek een selectie van studenten plaats vinden en kunnen de niet-

geïnteresseerden geweerd worden van de Universiteit.

Wat baten ook alle plannen, als de studenten tegenover zich vin-

den docenten, die voor hen ongenaakbaar zijn en die reeds van te-

voren elk streven naar vernieuwing bestempelen als onbekookte

wildheid.

Directeuren, Curatoren, docenten en studenten, zij moeten open-

staan voor suggesties tot v e r b e t e r i n g van de beroepsoplei-

ding, de lichamelijke opvoeding, de sociale en cultureele vorming

der studenten; maar alles hangt tenslotte af van U, dames en hee-

ren studenten. Op U doe ik een beroep. Doet al het mogelijke om

van deze Universiteit iets te maken, waarover niet alleen anderen

met lof spreken, maar waarover wij zelf tevreden kunnen zijn. Ik

doe ook een beroep op de oud-studenten onzer Universiteit. Onze

reünisten-organisatie is lang niet, wat zij moet zijn. Iedereen moet

zich er in thuis voelen; elk der oud-studenten moet zich bewust

worden van een blijvende taak tegenover de Alma Mater en tegen-

over de daar studeerende jeugd. Allen tezamen moeten wij meer

zijn: bewuste Christenen, met bewuste doelstellingen in ons leven.

Voordat ik thans het rectoraat ga overdragen aan mijn opvolger,

moge ik eerst nog een kort woord spreken over de beteekenis van

die overdracht in dit bijzondere jaar. Onze Universiteit is gesloten

geweest. Het opnieuw openen is een d a a d , vooral als men die

beziet in het licht van de suggesties, of ook ten aanzien van haar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen