Kijk op VU! - pagina 17

thuisgekomen: waarvoor dit alles? Voor een school, die ze zelf of

hun kinderen nooit zouden bezoeken, ver weg in Amsterdam, waar

ze misschien nooit kwamen.

Kan men misschien bij die drang tot stichting nog speculeren op het

enthousiasme van het ogenblik, bij de uitwerking — een proces

van tientallen jaren — moet men toch oog hebben voor de geloofs-

trouw en de geloofsvolharding.

W a n t niet alleen de stichting, maar ook het voortbestaan van de

Vrije Universiteit hangt af van dat „auxilium Domini" — die hulp

des Heren, waarop gelovig werd en wordt gehoopt, ook door de

eenvoudige mannen en vrouwen, die de universiteit met hun gebed,

hun tijd en hun geld steunden en steunen.

De Vrije Universiteit als nationale instelling

De vereniging, die de Vrije Universiteit stichtte en die haar nog

draagt heet niet „vereniging voor hoger onderwijs van gereformeer-

den aan gereformeerden." A l wordt haar doelstelling in de practijk

vaak zo geïnterpreteerd, haar naam: „vereniging voor hoger onder-

wijs op gereformeerde grondslag", houdt toch iets geheel anders in.

Een vereniging voor hoger onderwijs van gereformeerden aan

gereformeerden zou toch moeilijk de pretentie kunnen hebben een

nationale instelling te zijn.

Van haar stichting af heeft de Vrije Universiteit zeer nadrukkelijk

gesteld dat zij nationaal was. Niet zo maar terloops, zo in de zin

van „ook nog nationaal", maar welbewust.

Toen Kuyper die twintigste oktober 1880 zijn openingsrede uitsprak

over „Souvereiniteit in eigen kring" ontwikkelde hij de gedachte,

dat de Vrije Universiteit drie eigenschappen zou moeten vertonen,

wilde ze haar bestaan rechtvaardigen: ze zou moeten zijn nationaal,

wetenschappelijk en gereformeerd.

De plaats, waar deze openingsplechtigheid werd gehouden, was

nationaal: de Nieuwe Kerk op de Dam, in het hart van Amsterdam.

En Kuyper liet in zijn rede niet na zijn hoorders te wijzen op het

graf van de bij uitstek nationale zeeheld, dat ze van hun plaatsen

konden zien: „De onsterfelijke zeeheld, op wiens praalgraf we hier

staren . . . . De Ruyter „Ik schipper naast God schipper van

mijn schip." . . . . In eigen kring Souverein." — Alsof hij zeggen

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen