De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 78
De Vrije Universiteit van 1905 tot 1955, een halve eeuw geestesgeschiedenis van een civitas academica.
Een jaar na de Eerste Wereldoorlog kwam ook het einde aan
Kuypers joumahstieke macht. In november 1919 kreeg Kuyper
bronchitis en daarna was hij af en toe in de war. De stoornis in zijn
geestesleven ging gepaard met een grote drang tot pubUceren. Hij
begon toen onbegrijpelijke driestarren te schrijven. Zijn zoon, H.H.
Kuyper, ^Toeg toen aan de huisarts om hem alle werk te verbieden.
Een commissie, bestaande uit H. Colijn, A.W.F. Idenburg, A.
Anema, J. Schouten, J.A. de Wilde en A. Zijlstra, nam daarop in
december 1919 de redactie van De Standaard voorlopig over. Prof.
H.H. Kuyper had toen al de leiding over De Heraut aan zich
getrokken.
Twee jaar eerder, in 1917, toen Kuyper tachtig jaar werd, bood
Idenburg hem een eerste bedrag aan voor een fonds om aan de
VU een 'Kuyper-katheder in de Geschiedenis en Wijsbegeerte van
het Antirevolutionaire Staatsrecht' te stichten. In zijn laatste brief
aan Kuyper schreef Idenburg daarover op 2 september 1920 uit
Zurich: 'Wij hopen tegen het eind der maand weder in Nederland
te komen en dan stellen Colijn en ik ons voor om begin October
daadwerkelijk aan het bijeenbrengen van de benoodigde gelden o.a.
voor den naar U te noemen leerstoel aan de Vrije Universiteit de
hand te slaan.'
Idenburg en Colijn waren reeds aan dit miljoenenplan
begonnen, toen twee maanden na deze brief Kuyper stierf.
Behalve Th. Heemskerk, H. CoUjn, K. Dijk, A.W.F. Idenburg en
H.H. Kuyper sprak ook R.H. Woltjer aan het graf van Kuyper.
Woltjer zei na enkele inleidende opmerkingen:
Als Rector der Vrije Universiteit ben ik geroepen, met een enkel
woord U te wijzen op Kuyper's beteekenis voor de wetenschap; en al
zou ik het zelfis met veel woorden niet naar behooren vermogen, ik
acht het toch geenszins onnoodig: in de voorstelling, die niet weinigen
zich van dezen veelzijdigen mensch hebben gevormd, neemt de
wetenschap slechts een bescheiden plaats in; als prediker, journalist,
schrijver, redenaar, volksleider, staatsman, heeft hij ook bij zijne
bestrijders erkenning gevonden, maar den man van wetenschap
vermochten velen blijkbaar niet in hem te zien. Voor de officieele
geleerde wereld in ons vaderland is Kuyper steeds meer object dan
subject van wetenschap geweest; en ik zou het niet louter toeval
noemen, dat de Koninklijke Academie, anders toch waarlijk niet altijd
onbereikbaar hoog in haar eischen, voor hem nimmer hare poorten
ontsloot! De openbare meening heeft hem wetenschappelijk nooit ten
74
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's