De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 42
De Vrije Universiteit van 1905 tot 1955, een halve eeuw geestesgeschiedenis van een civitas academica.
Fries accent. Hij kon buitengewoon ruw uitvallen; Fabius en Anema,
dat was water en vuur...
Eigenlijk was het meer in negatieve zin dat Anema op deze manier op
mij invloed heeft gehad. Hüj diende als tegengif - zou ik haast zeggen,
dat is een beetje sterker - tegen de Groenverheerlijking van Fabius. We
leerden van hem die anti-revolutionaire leiders in al hun menselijkheid
en al hun tekortkomingen te zien. Het was een soort shockmethode die
hij toepaste, daar had hij succes mee.
Bijlage: Brief van A.F. de Savomin Lohman aan H. Bavinck
O p d e dag dat Kuyper zijn oratie over Evolutie hield, schreef
L o h m a n uit 's-Gravenhage een brief aan de rector te Kampen.
D e z e lange brief luidde:
Hooggeachte Heer! 20 October '99.
Vergun mij u een oogenblik bezig te houden met hetgeen mij, vooral
ook na het lezen van uw brochure het Recht der Kerken enz. van het
hart moet. Ik las die brochure eerst nu; wel wat laat, zult gij zeggen.
Maar gij zult mijne verontschuldiging vinden in de menigerlei
bezigheden die al mijn tijd in beslag nemen, zoodat ik menige quaestie
slechts uit de verte volgen kan, en ook te dezen aanzien mij bepaalde
tot wat ik in de Heraut aantrof.
Meen niet, dat ik u 'belehren' wü. Zoomin tegenover u als tegenover
Dr. K zou ik mij dit veroorloven; ik ken te goed mijne incompetentie,
en schrijf daarom ook nooit over kerkelijke zaken. Eenigen tijd heb ik
het gedaan, tegen de Nederl. Herv. Kerk; maar ik acht ook dit verkeerd
te zijn geweest.
Maar ik behoor tot dezelfde Kerk als gij, en als zoodanig alleen, als
eenvoudige broeder, mag ik immers wel een woord zeggen. In de
Christ. Kerk wordt de bevoegdheid tot spreken niet beoordeeld naar de
vraag, of men genoeg verstand van een quaestie heeft. Van dit
voorrecht wensch ik gebruik te maken.
En dan begin ik met te zeggen, dat ook ik ten diepste overtuigd ben,
dat de opleiding van de Dienaren der Kerk geheel in handen moet
blijven van de Kerken zelve. Hoewel formeel steeds tot de Nederl.
Herv. Kerk behoord hebbende, - tot 1887 toe - ben ik steeds in den
geest geweest Chr. Geref. De predikanten van die Kerk hebben mij
steeds voor het vallen in ongeloof behoed. Niet omdat zij voortreflijke
sprekers waren, of omdat zij de theol. vraagstukken zoo goed oplosten,
maar omdat zij geloofden; omdat zij voortgekomen uit, opgevoed om
zoo te zeggen door de gemeente, met die gemeente meeleefden en
getuigden. Menig predikant en ouderling heb ik ontmoet, met wien ik,
hoewel ik mij in deze zaken moeihjk uitdruk, zielsgemeenschap voelde.
Wel stelde ik veel belang in theol. vraagstukken, en heb veel gelezen
38
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's