Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 51

dit werk behoorde ook de voorbereiding van opname en

vertrek. Al met al een bonte verzameling van pedagogisch,

psychologisch, medisch en sociaal werk.

Wat betreft het universitaire werk kreeg Waterink een

groot aantal opvolgers. Eén daarvan is De Wit. Het gedeel-

te wat hij overneemt van de leerstoel van Waterink is het

terrein van de problemen bij kinderen en jeugdigen. De

leeropdracht die De Wit meekrijgt als lector (1962) en later

als hoogleraar (1967) luidt dan ook: de ontwikkelingspsy-

chologie, de pedologie en de speciale pedagogiek. Aange-

zien deze leeropdracht wel erg groot is vallen de speciale

pedagogiek en de ontwikkelingspsychologie in de loop der

jaren grotendeels af als werkgebied. Daardoor kan De Wit

zich blijven concentreren op de pedologie, wat gezien zijn

positie als directeur van het p.i. natuurlijk niet vreemd is.

Door uitbreiding van het wetenschappelijk werk wordt het,

beginjaren zestig, ook mogelijk een begin te maken met

systematische praktijk-research. Het research-centrum

onder leiding van Bakker start een omvangrijk onderzoek

naar leesstoornissen. Het vervolg van het werk van Bakker

is een succes. Hij blijkt een verband te kunnen vinden tus-

sen bepaalde hersenfuncties, of beter gezegd het uitblijven

van bepaalde hersenfuncties, en een aantal ernstige lees-

stoornissen. Zijn theorie is overal zeer bekend en nu wordt

geprobeerd door stimulatie van bepaalde hersenfuncties

deze leesstoornissen alsnog te verhelpen. Zo komt het vak-

gebied neuropsychologie van het kind van de grond.

De relatie met de universiteit wordt in deze periode

nieuw leven ingeblazen doordat belangrijke aspecten van

de praktijkopleiding van doctoraal-studenten worden ver-

zorgd door het instituut. Daarnaast werd door De Wit aan

de universiteit een afdeling, de latere vakgroep, opgebouwd

die onderwijs en onderzoek op het terrein van de leerop-

dracht moest vorm geven. Geleidelijk aan groeit er een

taakverdeling waarbij de theoretische en methodologische

aspecten van het vakgebied en praktijkvelden die niet door

het instituut werden bestreken - zoals bijv. het terrein van

de zwakzinnigenzorg - door de vakgroep werden onderwe-

zen en waarbij de praktijkvakken (incl. stages), uiteraard

onder uiteindelijke verantwoordelijkheid van de universi-

49

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen