Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 18
De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989
1
zou verdienen als zijn vrouw. 'Hiermede werd genoegen
genomen. Thans vraagt hij salarisverhoging. Het Bestuur
besluit niet op dit verzoek in te gaan'.
Eén van de belangrijkste zorgen van Waterink is het in-
stituut rendabel maken, of in ieder geval, geen groot verlies
te laten lijden. Naamsbekendheid is dus gewenst. Zo moe-
digt hij zijn bestuursleden aan de aandacht op het instituut
te vestigen, 'opdat het meer en meer bekendheid verkrijge
en in een behoefte mag voorzien'. Om de bekendheid van
het instituut nog verder te vergroten houdt Waterink enkele
dagen na de opening een radio-lezing en merkt hierover op
dat dit een 'zeer uitstekend propaganda-middel is geweest
voor het bekend worden van de zaak'. Langzamerhand
komt ook het contact met meer officiële instanties (kinder-
politie, medici en de Vereniging 'Kinderzorgf) op gang en
Waterink vertelt dat er zelfs een aanvraag is gekomen uit
Indië. Realistisch als hij is meldt hij deze zaken niet om
eens extra optimistisch te doen maar om zijn mede-
bestuurders op de hoogte te houden.
Hoewel Waterink bijzonder verheugd was wanneer ou-
ders met een kind - in dit geval is het beter om te zeggen
met een jongen, want in de eerste driejaar aan het Valerius-
plein konden alleen jongens worden opgenomen - naar het
instituut kwamen, bleken er ook grenzen te zijn aan deze
blijheid getuige het geval Joost S. Zo viel in de bestuursver-
gadering van 15 oktober 1931 het volgende te beluisteren:
'zonder dat we het gezocht hadden en ook zonder dat we
het van te voren verwacht hadden, dat de patient zoo lang
zou blijven, is ook Joost S. bij ons. Dat wil dus zeggen, dat
we dezen zomer geregeld twee blijvende patiënten hebben
gehad, en dat we, indien we Joost S. zouden wenschen te
behouden, we er dezen winter zelfs drie zouden hebben.
Het feit echter dat Joost S. er veel te veel arbeid geeft aan
het uitermate kleine personeel, is oorzaak dat ik eenige we-
ken bezig ben hem geamoveerd (verwijderd/JB) te krijgen'.
Niet iedereen kon dus behandeld worden!
Uit de jaarverslagen uit deze tijd valt op te maken dat de
pedologie als wetenschap nog maar in de kinderschoenen
stond. Zo moet in een aantal gevallen worden toegegeven
16
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's