Is studeren ook al een last? - pagina 31

teerd voor een tweejarige propedeuse. Er staat bovendien een reeks

vakken, waaronder de gedragswetenschappen, huisartsgeneeskunde,

genetica, informatica, te wachten op een plaatsje in het curriculum.

Het instellen van een herprogrammeringscommissie kan dan ook niet

langer wachten. Nu het Interfacultair Overleg Geneeskunde, waar

Prof. van Paassen voorzitter van is, besloten heeft tot een zesjarige

opleiding en een eenjarige propedeuse krijgt de commissie de

opdracht daarvoor een voorstel te doen. De faculteit houdt nog wel

enige slagen om de arm, mocht het namelijk niet lukken dan wil de

raad het recht behouden een langere cursusduur en een tweejarige pro-

pedeuse in te stellen. Zowel een tweesporenbeleid als overmoed zijn te

bespeuren in de besluitvorming van de raad.

Er wordt een brede commissie ingesteld: onafhankelijk voorzitter

(wordt de patholoog Prof. Oort), twee huisartsen, twee preklinici, drie

klinici, één TAS-lid en drie studenten. In dezelfde raadsvergadering

komt een voorstel van de onderwijscommissie tot het instellen van

keuzestages aan de orde. Het blijkt te gaan om verpleegstages, die

onder meer verdedigd worden met het argument van attitudevorming.

De opmerking van één van de stafleden dat attitudevorming niet tot de

eerste taak van de faculteit gerekend moet worden, is tekenend voor de

tijd. Besloten wordt dat de herprogrammeringscommsisie maar eens

moet zien of zij een verpleegstage op vrijwillige basis kan mogelijk

maken.

Er wordt dan ook even later een part-time medewerker aangesteld, die

onder verantwoordelijkheid van de voorzitter van de onderwijscom-

missie de stages gaat regelen. Zo'n 40% van de studenten kiest dan

ook voor een verpleegstage, meestal in het tweede of derde studiejaar.

Intussen ben ik gekozen als voorzitter, dus eerste woordvoerder, van

de fractie van de wetenschappelijke staf in de raad. In die positie

kom ik vaak tegenover de decaan, Prof Langevoort, te staan, vooral

op het punt van de onderwijsvernieuwing en de kwestie Gerritsen.

Tussen bestuur en raad ontstaat een hooglopende ruzie over het instu-

ren van een fictief zesjarig programma, in opdracht van het College

van Bestuur, aan de universiteitsraad. De decaan is van mening dat dit

nu eenmaal verplicht is en de raad vindt dat dit niet kan, omdat de

raad de mogelijkheid nog open houdt dat het programma langer duurt.

Het insturen van het programma door het bestuur is prematuur en het

29

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen