Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 406

Ook aan de Vrije Universiteit kwam steeds weer de vraag naar boven: mogen wij de-

zelfde wapens maken en bezitten, waar ook andere landen over beschikken? En elke keer

luidde het antwoord: dat mogen we niet. De in Zweden werkzame vredesactivist C.F.

Barnaby verwierf in 1980 een eredoctoraat aan de Vrije Universiteit, en werd in het jaar

daarop benoemd tot gasthoogleraar. De toekomstige staatssecretaris Dick Benschop,

toen nog student geschiedenis, schreef in opdracht van de werkgroep een boekje over de

demonstraties tegen kernbewapening. De universiteitsraad sprak in november 1981 per

motie uit, 'dat het wetenschappelijk onderwijs direct noch indirect medewerking dient

te verlenen aan het produceren of installeren van kernwapens'.35^ Het was een nogal ver-

regaande uitspraak. Ze verbood het docerend personeel in de collegezaal blijk te geven

van een andere politieke opvatting dan in de motie was neergelegd. Voor de vrijheid van

onderwijs zijn zulke moties niet ongevaarlijk, en het kan verwondering wekken dat al-

leen de vuso-leden uit protest de zaal verlieten, omdat zij vonden dat de raad hiermee

zijn bevoegdheid overschreed.35?

Het College van Bestuur was van dit alles niet erg onder de indruk. Ondanks het gast-

docentschap van Barnaby en de motie van de universiteitsraad concludeerde het in juli

1983 naar aanleiding van een notitie met de titel 'polemologie', 'dat er geen mogelijkhe-

den van betekenis voor genoemde tak van wetenschap aan de Vrije Universiteit zijn'.^^o

Toen het kernwapendebat voorbij was nam de interesse voor Barnaby's onderwijs zien-

derogen af In de cursus 1985-1986 werd zijn hoorcollege door slechts twaalf studenten

bezocht.3^' In 1992 ging het samenwerkingsverband polemologie ter ziele.^^^

Voor geëngageerde wetenschap was altijd plaats in het vu-Magazine, mits zij links ge-

oriënteerd was. Een inzending van J.H. van Bemmel (hoogleraar medische informatica)

over abortus werd in 1980 geweigerd, met het zonderlinge argument dat Van Bemmels

bijdrage een reactie was op een artikel in de Haagse PostJ^^ Het doel van het VU-Maga-

zine was toch immers, de maatschappelijke ontwikkelingen binnen en buiten de Vrije

Universiteit kritisch te volgen, en die te toetsen 'vanuit een herkenbaar christelijke in-

valshoek'.3^** Binnen het verenigingsbestuur rezen dikwijls bezwaren tegen de koers van

het blad.3''5 In 1995 kreeg het een opvolger in het tijdschrift Wetenschap, Cultuur en

Samenleving. Het had nauwelijks meer aandacht voor de Vrije Universiteit, en toonde

geen relatie tot haar doelstelling en traditie. Alle artikelen werden geschreven door jour-

nalisten. Na drie jaar hield het op te verschijnen, omdat het als 'blad van de vu maar niet

over de vu' niet levensvatbaar bleek.3^^

Ten slotte nog iets over het orthodox gereformeerde engagement. Enkelen sloegen de

toekomst van de Vrije Universiteit als christelijke instelling zo laag aan, dat zij wel sym-

pathie voelden voor het initiatief van de in 1980 te Amersfoort gestichte Evangelische

Hogeschool, een internationale christelijke universiteit in het leven te roepen.^^7 vu-do-

cent N.C. van Velzen (Nederlandse letterkunde) stapte over naar de Evangelische Ho-

geschool, hoogleraren als Van Bemmel en Strengholt gaven blijk van belangstelling.

Verheul nam de concurrentie ernstig genoeg, om in zijn jaarrede van 1982 te waarschu-

402 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen