Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 208

aanbevolen, maar directeuren aarzelden. Dat hij Nederlands hervormd was hoefde geen

bezwaar te zijn, maar hij was lid van de Partij van de Arbeid, en zijn kinderen bezochten

de openbare school. Rothuizen was gereformeerd, en verschillende directeuren wilden

beslist een architect uit eigen kring. Met donneriaans pragmatisme ging de opdracht

toen naar beide heren+94^ waarbij Rothuizen de oude, en Groenewegen de nieuwe vu-stijl

vertegenwoordigde.

De schaalvergroting deed zich gelden op allerlei gebied. De pedel hoefde zich niet

langer iedere keer in rokkostuum te kleden, nu het aantal examens zo toenam.'^'s De ad-

ministrateur B. Faber kon voor zijn propagandatochten beschikken over een eigen

auto.+9ö Het laboratorium in de Rapenburgerstraat kreeg een telefooninstallatie met tien

toestellen.'*97 Zelfs voor de alfa-wetenschappen werd iets gedaan. F.W. Grosheide

mocht nu en dan een schrijfmachine met Griekse letters lenen van het gereformeerd

gymnasium*^^. Ten bate van allen deed een universitair mededelingenblad zijn intrede

onder de naam Ad Valvas. Eerst was overwogen of het studentenblad Pharetra die taak

niet kon vervullen, maar de redactie onder leiding van de hoogleraar Smitskamp wees

dat af De zakelijkheid van een mededelingenblad liet zich niet combineren met de vrij-

heid die een opinieblad nodig heeft.'*^' Later heeft men toch geprobeerd de kwadratuur

van de cirkel te vinden. Geen verandering kwam er in het rectoraat. Maar Coops vroeg

zich bij zijn aftreden in 1946 reeds af, of twee jaar niet een betere termijn zou zijn.5

Met de universiteit groeide ook de bibliotheek. Wille stelde in 1948 voor de leiding

toe te vertrouwen aan een bibliothecaris in volledige dienst. Dat zou dan de historicus

D. Grosheide moeten zijn. Die vond echter dat er al genoeg Grosheides aan de Vrije

Universiteit werkten, en gaf de voorkeur aan Utrecht. De keus viel toen op H.A. Howe-

ler5', onbetwist een man met bestuurlijke en wetenschappelijke kwaliteiten. Een risico

was aan de benoeming wel verbonden. Howeler had pas om gezondheidsredenen het

rectoraat van het gereformeerd gymnasium moeten neerleggen.5^ Hij heeft zijn tijd dan

ook niet uitgediend. Wel is hij overgeschakeld op een ander beleid. Het ging niet meer

alleen om het calvinisme. In een echte universiteitsbibliotheek moest plaats zijn voor al-

le gepubliceerde werken.53 Zijn ambtstijd (1949-1960) is te kort gebleven om dat ideaal

te verwezenlijken. Maar voor de toekomst was het een belangrijk signaal.

RELATIES MET HET BUITENLAND

'De senaat zal grote aandacht besteden aan de buitenlandse studentenbetrekkingen van

onze universiteit. Het is te betreuren dat onze universiteit door organisatorische en fi-

nanciële moeilijkheden en vooral omdat de geest en instelling daarvoor dikwijls ont-

breekt, niet die rol speelt die zij zou kunnen spelen als Internationaal Calvinistisch Cen-

trum54^' aldus de rector in 1955. Om alle misverstand te vermijden: het was niet de

aftredende rector magnificus J. Waterink, doch de aantredende rector corporis H.J.

Brinkman. De uitspraak illustreert hoe destijds de Vrije Universiteit twee kanten uit

204 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen