Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 376
De Vrije Universiteit 1880-2005
het primaire produkt onderwijs en onderzoek is, dat de mensen die daar over gaan over
stemd kunnen worden door studenten en ondersteunend personeel.' Hadden studenten
dan niets te maken met het onderwijs.' Zeker, ma a r da n a ls consumenten. 'Studenten
ondergaan onderwijs. Die kunnen ook naar een andere universiteit toe.''^^ in de jaren ze
ventig plachten de idealisten anders te spreken. Maar kennelijk had universitaire demo
cratie nu ook voor haar ijverigste voorstanders afgedaan. Toen in 1998 voor de universi
teitsraad het einde kwam, lokte dat alleen intern nog protesten uit.'^^
DE UNIVERSITAIRE PERS
Zo verdwenen geleidelijk a a n de verworvenheden va n de roerige jaren zeventig, op één
uitzondering na. De universiteitsraad ha d in 1979 besloten dat het universiteitsblad Ad
Valvas een onafhankelijke sta tus zou verkrijgen. De redactie kreeg een zelfstandige po
sitie, en zou geen rekenschap behoeven a f te leggen aan het College van Bestuur of aan
de universiteitsra a d. Wie kla chten ha d kon zich wenden tot de beleidsraad Ad Valvas
— thans de adviesraad die tegenover de lezers fungeerde als College van Beroep. De ar
gumenten voor deze koerswijziging wa ren op zichzelf va lide. In de westerse sa menle
ving zijn pers en vrijheid ona fscheidelijke begrippen, dus waarom zou dat aan de Vrije
Universiteit anders zijn.? Eén ding bracht de raad echter niet in rekening. Dat is dat pers
vrijheid a lleen werkelijk kan bestaan als zij twee zijden heeft. Ook de lezer moet vrij zijn.
Hem komt het recht toe zelf te kiezen door wie hij geïnformeerd wil worden. Er moet
sprake zijn va n concurrentie. Een universiteitsbla d da a rentegen oefent een nieuwsmo
nopolie uit. Wie tot de universita ire gemeenscha p behoort is nagenoeg gedwongen er
kennis van te nemen, omdat hij de geboden informatie moeilijk ka n missen. De inkleu
ring en stellingname, de redactionele opinies en idiosyncrasieën krijgt hij er tegen wil en
dank bij geleverd. Zo'n voor ieder verplicht blad kan niet functioneren a ls orgaan voor de
hele gemeenschap. Werkelijke persvrijheid is in de grond va n de zaak niet verenigba a r
met een nieuwsmonopolie.
Ad Valvas kreeg dus een onmogelijke ta a k te vervullen. De meest gehoorde klachten
waren van tweeërlei aard, als ik afzie van de wat gore vulgariteit, die het blad al sinds de
jaren zeventig aankleeft. Ten eerste ondervonden de selectie van de feiten en de wijze
van beha ndeling niet a lgemeen wa a rdering. Voora l de deca nen ga ven in hun college
meer dan eens van ergernis blijk.'^o Het redactionele beleid, zo werd opgemerkt in 1996,
leek erop gericht te zijn het universitaire gebeuren uitsluitend va n de negatieve zijde te
benaderen. Zowel naar binnen a ls naar buiten werd steeds een ongunstig beeld va n de
Vrije Universiteit gepresenteerd.'* In subtieler bewoordingen werd dezelfde bood
schap doorgegeven aan de toen fungerende hoofdreda ctrice mevrouw S.C. Verhulst, die
in 1999 de vergadering van decanen eenmaal bijwoonde. 'Vanuit het College wordt ge
wezen op de vaak schroomvallige wijze waarop het blad aandacht geeft aan zaken die an
ders verdienen. Er lijkt een soms doorslaande bescheidenheid te bestaan ten aanzien van
372 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's