GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 97

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 97

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

hierop niet te wachten. De criminoloog Herman Bianchi, op jonge

leeftijd al hoogleraar aan de VU, vindt de toename van bestuur- en be-

leidzaken voor hoogleraren een ongewenste ontwikkeling. Hooglera-

ren zijn hiervoor niet opgeleid en ze hebben er weinig emotionele be-

trokkenheid bij. Bovendien gaat de tijd die dit alles vergt ten koste van

het onderwijs. Ook wijst hij op het mogelijke verwijt van studenten

dat de hoogleraar te veel boven de studenten komt te staan. De hoog-

leraar krijgt binnen het proces (te) veel macht en dit bemoeilijkt vol-

gens hem de identificatie van de student met zijn hoogleraar."^

Posthumus heeft wel oog voor dergelijke bezwaren en noemt mede

daarom verbetering van de collegiale besluitvorming een der eerste

voorwaarden om de universiteiten beter te laten fianctioneren."^

Kees Posthumus

Regeringscommissaris Kees Posthumus was een markante man. Zo

was iiij direct na de oorlog fel gekant tegen de politionele acties. Als re-

geringscommissaris schrok hij er niet voor terug fors stelling te nemen,

in het belang van, zoals hij dat zag, een betere toekomst van ons hoger

onderwijs. Minister Veringa vond Posthumus in zijn maatschappelijk

denken'eerder revolutionair dan behoudend'.^ ^'^ Intrigerend blijvende

beroemd geworden woorden die hij als rector magnificus van deTech-

nische Hogeschool Eindhoven tijdens de opening van het academisch

jaar in 1968 uitsprak:'Wie slaagt in zijn pogingen een universiteit te be-

stu ren, zal spoedig ervaren dat hij geen universiteit meer heeft'."^

Posthumus vond dat de bestuursvorm van de universiteit zou moe-

ten worden afgeleid uit universitaire doelstellingen en functies. Zijn

tegenstrevers van de KrU vonden dat ook, maar kwamen tot een heel

andere vormgeving, die van projectonderwijs en radenuniversiteit. De

kritiek die Posthumus in de loop der jaren kreeg op zijn voorstellen

werd vaak voorafgegaan door een citaat dat van hemzelf afkomstig is:

'Universitair onderzoek en universitair onderwijs zijn schering en in-

slag van hetzelfde weefsel. Hun draden kunnen worden onderschei-

den, zij kunnen niet worden gescheiden zonder vernietiging van de

structuur.'"^

Departementsambtenaar en jurist Arriëns noemde de voorstellen

van Posthumus 'een vernieuwing van waarlijk revolutionaire allure'.

Maar, zo gaat hij verder, refererend aan de ideeën van de KrU:'Werke-

lijk revolutionair is echter het daartegenover opkomende hervor-

mingsstreven van het projectonderwijs.'"^ Posthumus zelf was het

daarmee ongetwijfeld eens. Tijdens een gesprek met de Haagse Post

95

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 97

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's