Revue 1994 - pagina 4

De alumnus Directeur van PvdA-partijbureau Dick Benschop

'Wat ik doe, doe ik uit interesse' door Coen van Basten

Dicl< Benschop was razend actief toen hij aan de VU studeerde, al kwam van tentamens doen soms niets. Daarvoor had hij het te druk met zijn werk bij de studentenvakbond SRVU. In 1986 werd hij tot zijn eigen verbazing adviseur van Joop den Uyl. En diens chauffeur, want politiek redeneren ging de PvdA-leider beter af dan autorijden.

Dick Benschop

Ais klein jochie van zes speelde alumnus Dick Benschop (36) op zondag domineetje. Want dat beroep hoopte hij ooit uit te oefenen. Maar het is heel anders gelopen. Na zijn studie geschiedenis aan de VU, ging hij lesgeven. Toen kwam de politiek. Hij werd persoonlijk medewerker van Joop den Uyl. En sinds 1992 is Benschop directeur bij het partijbureau van de Partij van de Arbeid. Maar binnenkort verruilt hij de politiek voor het bedrijfsleven. Over zijn carrière: "Alles wat ik doe, doe ik uit interesse." Benschop komt uit een goed gereformeerd gezin. Zij ouders waren actief in de kerk. Hij ook. Vandaar zijn kinderwens om dominee te worden. Hij las veel. Alles wat los en vast zat. En had veel interesses. Nog steeds. Hij dacht niet echt na over welk beroep hij zou gaan uitoefenen. "Ik wilde iets doen wat bij mijn interesses paste." Hij koos voor geschiedenis aan de Vrije Universiteit. "Ik kom uit Driebergen. De VU was een goede keus. Want ik kon lekker op mezelf gaan wonen in Amsterdam. En mijn ouders vonden het vanzelfsprekend dat ik naar de VU ging. Dat paste immers bij mijn achtergrond en milieu." In 1976 begon hij aan zijn studie. Hij zou er

vrije Universiteit

amsterdam

acht jaar over doen. "Ik was razend actief', herinnert Benschop zich. "Niet alleen met mijn studie, ook binnen de universiteit. Ik zat bij Merlijn, de studentenvakbond van de vakgroep geschiedenis, bij de studentenvakbond SRVU en bij de sub-faculteitsraad. Altijd in een politieke vereniging, nooit in een gezelligheidsvereniging." In zijn derde jaar was hij voorzitter van de SRVU. "Ik hield me alleen daarmee bezig. Misschien heb ik twee tentamens gedaan dat jaar. We hebben het hoofdgebouw van de VU nog bezet, uit protest tegen de twee-fasenstructuur die minister Pais van Onderwijs wilde doorvoeren. Dat waren redelijk massale studentenacties in die tijd. Ik was erg druk met het organiseren ervan. Althans in die tijd leek ik het er druk mee te hebben. Achteraf had ik mijn vakbondsactiviteiten best in twee dagen kunnen doen. Maar ja", verklaart hij glimlachend, "dat denk ik nu omdat ik dagelijks zoveel te regelen heb." Vredesbeweging Benschop studeerde af op de vredesbeweging in Nederland in de jaren vijftig en zestig. Hij onderzocht de geschiedenis van de vredesbewegingen en de effectiviteit van buiten-parlementaire groepen. Wist alles van de anti-kruisrakettendemonstraties en het Interkerkelijk Vredesberaad. Zijn bul volgde. Maar wat daarna? "De situatie op de arbeidsmarkt was, net als nu, zeer belabberd. En ik had nog steeds geen helder idee over een passend beroep voor mezelf." Benschop solliciteerde als diplomaat bij Buitenlandse Zaken. Een lange procedure waar hij uiteindelijk niet doorheen kwam vanwege zijn 'eigenzinnigheid'. Maar via-via kreeg hij een tijdelijke baan als geschiedenisleraar in Den Helder aangeboden. "Zeven maanden lang treinde ik drie-en-een-half uur per dag naar het Noorden", grinnikt hij. "Ik beschouwde het leraarschap als een uitdaging. Zou ik het kunnen? Het lukte me rede-

Revue

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen