Studentenalmanak 1902 - pagina 122

EENE LIEFDE.

I.

't J \ / \ / ^^ '^^ '^^^ Herfst.

V^"^ Natuur was als een fee, om wier goudgestalte

zich een kleed plooide van dun g a a s ; de zon scheen bloed­

rood heen door een licht­grijzen nevel en glinsterde op de

najaarsdraden en stortte een gelen goudglans uit op de dor­

rende bladeren der evenbewogen twijgen. Het was het ster­

ven van den zomer des jaars en toch zulk schoon en ver­

heven sterven, een sterven, dat nog niets van den doodschen

winter gevoelen doet, maar dat alleen stemmingsvol laat

droomen een zoeten, onbestemden droom van weemoed.

't Was bijna geruischloos in het bosch. 't Was of alles dien

droom meedroomde: de vogels, die dommelend wiegden op

de nauwHjks ritselende boomkruinen en het water, dat haast

niet murmelen dorst.

Te midden nu van die stilte der natuur kon men voet­

stappen hooren kraken op het met bladeren overdekte mos,

kon men zien, hoe weldra een jonge man en een beeld­

schoon meisje zeer vertrouwelijk naast elkander voortschreden.

E n toen kwam na eene lange wandeling in het door

najaarstinten overgoten bosch het oogenblik, dat beslissen

moest over beider verhouding tot elkander voor hun toe­

komstleven. Het oogenblik, dat die beiden aan elkander

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen