Studentenalmanak 1909 - pagina 152

146

Daar lag hij op zijn matras te slapen, met zijn gezicht naar

mij toegewend. Ik staarde naar die bleeke gelaatstrekken,

en opnieuw laaide mijn haat fel op. Ik sloop naar hem

toe, o zoo voorzichtig, om hem niet te wekken.

Toen ik vlak bij hem was, trok ik mijn mes. Ik zette

mijn knie op zijn borst en hield zijn mond vast, opdat hij

piet zou kunnen schreeuwen. Toch uitte hij even een k r e e t ;

maar dit bracht mij niet van mijn voornemen af, hoewel

hij zich krachtig verweerde. Ik voelde een reuzenkracht in

mij, en de angst die uit zijn oogen sprak vervulde mij met

genot. Ik stak mijn mes in zijn schedel en woelde er mee

in zijn weeke hersenen. En zie, daarin zag ik het geschre-

ven, met bloedige letters: Giftmenger. Zoo duidelijk moge-

lijk zag ik het daar staan, rood op wit. Want al mijn

zinnen waren gescherpt door dien éénen, grooten haat, die

mij gansch vervulde.

Toen zag ik ze aankomen in de verte, de drie gedaanten,

als lichten die heen en weer dansten. Ik kan onmogelijk

den vreeselijken angst beschrijven, dien ik toen ondervond.

Ik zag weer dat zij het op mij gemunt hadden. Zij grepen

mij aan, en sleurden mij mee, steeds verder en verder, tot

in de eeuwige verdoemenis.

MYRTILLUS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen