GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1914 - pagina 180

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1914 - pagina 180

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

ILLUSIES.

V

indt je de lucht niet vreemd-rood van avond? Er is zoo

iets mysterieus, zoo iets wat je niet zeggen kunt."

„Ja, zoo iets van een verlangen, dat je zelf niet

begrijpt. — De natuur heeft je weer es heelemaal inge-

pakt kerel, je bent bijzonder stil van avond. Ik geloof, dat je

teveel philosopheert."

„Och nee . . . maar jij bent zoo opgewekt, bijna de ouwe

enthousiast. Je voelt je zeker veel beter?"

„O nee, dat absoluut niet. Dat zul je toch nooit kunnen

begrijpen wat dat beteekent, je heelemaal gezond te voelen,

kerngezond en je heelemaal te willen geven aan je kunst, en

dan gedwongen te zijn geen penseel aan te roeren, niet eens te

veel je oogen te mogen gebruiken, om die ellendige zwakte. Ik

houd 't toch nooit vol, ik moét nu eenmaal schilderen."

„Maar je weet toch, dat zoo'n ooginspanning je bijna zeker

blindheid brengt?"

„Ach ja, ik weet alles. Maar laten we erover ophouen. Ik

raak gelukkig mijn moedeloosheid een klein beetje kwijt, 'k Zie

weer wat toekomst, 'k verwacht nog iets van wat andere factoren."

„Je redeneert of je voor 't eerst verliefd bent."

„Dank je! Jij weet toch ook wel dat een verliefdheidje, een

serieuse liefde voor mijn part, mij geen zier baat. Da's nou 't wreede

van je kunst, ze eischt alles. Een gewone, beste, mooie vrouw,

die je innig liefhebt, blijft altijd no. 2; ik geloof dat het een

geweldig ding is en een heele zeldzaamheid als je als kunstenaar

een vrouw hebt, die duurzaam met je harmonieert, die niet blijft

staan als jij ontwikkelt, die zoo is, dat er geen sprake is van

no. 1 of no. 2. Maar bij mij is 't nog heel wat anders. Ik heb

honger en mag niet eten van mijn gewone brood; nou moet ik

wat anders zoeken, wat 'k natuurlijk onbewust doe. Da's het

nuchtere proza van de heele zaak. Ik ben passief, nu moet er een

zijn die mij geeft, hoe dan ook. Die me maar niet als de eerste

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's

Studentenalmanak 1914 - pagina 180

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's