GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1915 - pagina 131

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1915 - pagina 131

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

FARRAGO 123

gevolg van haar zijn en wezen zelf, dat een ondoorgrondbare

en onkenbare, bewustlooze en onredelijke, blinde en onmatige

drang is tot leven. En 't wezen van den mensch, deel van

het wezen der wereld, is ook alogische wil. T e willen bestaan

is reeds zonde en ellende. Niet meer te willen is dan ook

verlossing en zaligheid. Want de vervulling van een wensch

is een aalmoes gelijk, die den bedelaar heden in 't leven

houdt, maar morgen weer doet hongeren; maar een ver-

loochenende begeerte is te vergelijken met een geërfd

landgoed, dat zijn eigenaar alle zorgen voor goed ontneemt.

De mensch moet dus in zijn wezen totaal veranderd worden.

De wil komt in den mensch tot bewustheid; hij doet

het intellect ontstaan, waardoor de mensch niet alleen de

gansche wereld en bizonder zijn eigen lichaam als voorstelling

en als geobjectiveerde verschijning van den alogischen wil

schept, maar waardoor hij ook tot het inzicht komt, dat

juist de grond van alle zijn een alogische drang is, het

bestaan van allen en alles een vergissing en dat dus

de eenige verlossing is, van die dwaling terug te keeren

en den onzaligen wil het zwijgen op te leggen.

De wil, het mannelijke element in de wereld, dien wij

dus van onzen vader erfden, is het bindende en knechtende

beginsel; het intellect, het vrouwelijke element, dat wij dus

van onze moeder meekregen, maakt los en bevrijdt.

De wil verwekt juist het intellect, opdat hij opgeheven

en vernietigd zou worden. En als dan eens het intellect den

raad van den wil heeft uitgediend, zullen zij beiden

wegzinken in 't niet, waar niet alleen de wil rust van al

zijn arbeid, maar ook de gedachtenis van het intellect is te

niet gedaan.

Maar zoolang dit ideaal nog niet bereikt is, leert

het intellect ons, dat de wil reeds ten deele wordt tot rust

gebracht, wanneer door onthouden en vasten, door kastijding

en zelfpijniging, door ontberen en lijden, het lichaam, de

geobjectiveerde wil, gepijnigd en onderdrukt wordt en daardoor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1915

Studentenalmanak | 202 Pagina's

Studentenalmanak 1915 - pagina 131

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1915

Studentenalmanak | 202 Pagina's