GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1923 - pagina 104

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1923 - pagina 104

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

94 EENZAAMHEID

Daar is nog de eenzaamheid van den sterke. Hij, die

strijdt tegen heel een wereld, vol van misstand en onrecht,

staalt zijn kracht en is groot en sterk in zijn eenzame positie.

Hij, die leed draagt, veel en zwaar, en het draagt als een

man, met geheven hoofd en geperste lippen, minachtend

het beklag van een zelfzuchtige menschheid, is groot en

sterk in zijn eenzaam dulden

Maar er zijn grenzen aan die strijdens- en duldenskracht.

En in de stille uren van het bij-zich-zelf-zijn brandt onlesch-

baar de dorst naar sympathie, naar meeleven, naar begre-

pen worden, naar waardeering. En de sterke stort neer,

onmachtig nog langer te strijden, brekend onder den last

van loodzwaar leed.

Zoo Nietzsche, de sterke, wiens leven men genoemd heeft

de groote school der onafhankelijkheid voor alle tijden. Hij

brak iedere brug achter zich af, „scheurde zich eerst van

Schopenhauer, toen van Wagner los en werd zoo een figuur

als men heden nergens meer te aanschouwen krijgt: een

kluizenaar in geestelijken zin, de trotsche koning in het rijk

van het onzinnelijke." (Van der Wijck).

En de trotsche, de sterke, met zijn minachting voor het

zwakke, het kleine, het medelijden, met zijn verachting voor

de massa en haar oordeel, met zijn zelfbewuste „Lebens-

bejahung", zijn ,,wil tot macht", voor wien leven was: „toe-

eigenen, kwetsen, het zwakke overweldigen, onderdrukken,

hard zijn, voortdurend iets van zich afstooten, dat sterven

wil, voortdurend moordenaar zijn"; hij, wiens leven een

marteling was en die, desondanks, vermeerdering van zijn

lijden begeerde om vreugdevol te kunnen zegevieren in

steeds nieuwe zelfoverwinning, over alle martelingen en alle

hopeloosheid; hij, de eenzame held, was kinderlijk blij toen

hij, na lange jaren onopgemerkt te zijn gebleven, de eerste

bewijzen van sympathie en waardeering ontving,

En zie het tragisch einde van dien sterke in den donkeren

waanzin, losgescheurd van zichzelf in absolute vereen-

zaming.

Daar is ten slotte de eenzaamheid van den Christen, Voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1923

Studentenalmanak | 158 Pagina's

Studentenalmanak 1923 - pagina 104

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1923

Studentenalmanak | 158 Pagina's