Vrije Universiteitsblad 1950 - pagina 17

Nummer 156 / Maart 19^0

VRIJE UNIVERSITEITSBLAD MAANDELIJKSE MEDEDELINGEN Orgaan van de Vereniging voor Hoger Onderwijs op Gereformeerden grondslag Amsterdam / Keizersgracht 166 ReJactie Commissie: Prof. Dr F. W. Grosheide / Mr G. H. A. Grosheide / Prof. Dr D. Nauta / B. Faber Stukken voor de redactie te zenden aan: B. Faber / Keizersgracht ifi6 / Amsterdam

Het offer nog nodig? II Wie met de situatie aan de Vrije Universiteit enigszins bekend is, weet dat het met de huisvesting van onze hogeschool toch eigenlijk wel droevig gesteld is. Zeer algemeen genomen kan gezegd worden, dat onze lagere scholen in stad en dorp in paleizen zijn ondergebracht, vergeleken met de gebouwen, waarin de enige Universiteit, die wij hebben, moet werken en haar studenten ontvangen. We zullen niet trachten een in alle onderdelen afgewerkt schUderij v a n de V.U. gebouwen aan onze lezers voor t e houden. Enkele opmerkingen slechts. I n drie oude herenhuizen aan de Keizersgracht -is het 'moedergebouw' ingericht. Zo goed en zo kwaad als dat ging, zijn die tot één gebouw omgewerkt, zonder dat er al te hoge kosten aan verbonden waren. Daarin worden colleges gegeven, examens afgenomen, daar is de bibliotheek ondergebracht, het administratiekantoor ingericht en daarin is, om maar met meer te noemen, voor één van de twee hospitia, die de V.U. heeft, ook nog plaats gevonden. I n de Senaatszaal — een aardige zaal overigens, waarin portretten van de overleden hoogleraren en enkele andere zeer bijzondere dingen te zien zijn —

in die Senaatszaal is onvoldoende plaatsruimte voor de hoogleraren en voor hun vergaderingen. De bibliotheek heeft op de derde verdieping een magazijn, dat bij lange na niet voldoende plaats biedt voor een behoorlijke opstelling v a n de kostbare boekerij. De al maar verder voortgaande uitbreiding van de Universiteit brengt uiteraard ook mee dat de bibliotheek sterk uitgroeit. De leeszalen, hoewel nog maar enkele jaren in gebruik, zijn n u al te klein, in aanmerking genomen het groot en nog groeiend aantal studenten, dat er gebruik van maakt. Met den groei v a n de Vereniging en de Universiteit neemt het werk voor de administratie in gelijke mate toe, maar voor de nieuwe krachten aan personeel en voor de machines, die nodig zijn, is niet dan met de grootste moeite nog een plaatsje gevonden. We zitten overal klem. E r is geen mogelijkheid meer. Van hoe schadelijken invloed dit op het werk is, behoeft geen betoog. Hoe het met de collegezalen is, valt moeüijker te beschrijven. Misschien kunnen we het zó het beste zeggen: toen er in de jaren 1932/33 circa 500 studenten aan de V.U. ingeschreven waren, was het gebouw al te klein. Thans zijn het bijna 1300'jonge mensen, die aan onze Universiteit hun opleiding zoeken en de gebouwen bleven dezelfde. Geen wonder dat er college gegeven wordt in vier a vijf verschillende delen v a n de stad en in evenveel verschillende gebouwen. D a t de V.U. geen aula heeft en voor openbare plechtigheden een zaal ergens moet huren, is voor niemand nieuw. D a t is zo lang de V.U. bestaat, al het geval. Dat de Economische faculteit moest worden gehuisvest voor de ene helft in het Physiologisch laboratorium en voor de andere helft in de panden aan de Koningslaan, die voor een tweede hospitium waren aangekocht, is ook wel algemeen bekend. E n ook 2073

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen