Vrije Universiteitsblad 1961 - pagina 115

hij trouwens bij zijn afscheid ook beloofd, en niemand had anders gedacht. — Leden van de commissie van toezicht zijn geworden de heren C. C. P. Ingwersen uit Bergen (N.H.) en mr. dr. L. W. D. Schreuder uit Amsterdam-Zuid.

De morgenvergadering duurde lang — we zagen de heer P. Faber eens fronsend zijn „draaiboek" inzien — maar er was en bleef tot het einde toe grote belangstelling voor het ernstige en openhartige woord, dat studenten-predikant J. Hessels Mulder sprak over: „De Vrije Universiteit en de student". In ons blad heeft prof. Waterink al eens over deze aangelegenheid geschreven en in het onlangs geplaatste artikel van ds. Mulder over zijn werk kwam de zaak ook naar voren; daarom in dit overzicht van de V.U.-dagen wat beknopt over de rede van de studentenpredikant. Indruk maakte wat ds. Mulder aan het einde zei: Wijzigingen in het gereformeerde levenspatroon worden soms speciaal de V.U. aangewreven. We hebben — en nu spreek ik even van de studentenwereld uit — er geen behoefte aan beter te lijken dan we zijn. Wij zullen struikelingen en ontsporingen niet ontkennen. Maar, daarover moet men niet verwonderd zijn, we zijn immers allen geneigd tot alle kwaad. Verwondering past voor de vergeving en de bekering die God in Zijn genade wil geven. Hieronder zouden we een streep willen zetten. Als we dit vasthouden, is er geen plaats meer voor gemakkelijke en daardoor afbrekende kritiek, waartoe vermeende of echt gezette stappen buiten het vertrouwde levenspatroon soms zo vlot aanleiding geven. En dat hiermee geen laat - maar - waaien - houding gepreekt wordt, is, dunkt ons, wel duidelijk! Ds. j . Hessels Mulder, O n v e r v r e e m d b a a r agenstudentenpredikant, ( j a p u n t o p d e a l g e m e n e spreekt over : De , . , , V.U. en de student, v e r g a d e r m g v o r m t d e

Prof. Waterink (rechts) drukt de heer J. Wilschut de hand als teken van de grote dank voor hetgeen de heer Wilschut als president-directeur van de V.U. betekend hee£t.

aanbieding van de collecten-opbrengst. Hiervoor ging ds. Hommes achter de katheder staan. Negentien kerken, zo vertelde hij, hadden ƒ 2.270,87 bijeengebracht, negen en twintig kerken zegden een collecte toe; de opbrengst daarvan mag men, laag, op ƒ 2.240,— schatten. Voordat zijn luisteraars in gedachten aan het optellen gingen, verklaarde ds. Hommes welgemoed: het totaal wordt zeker vijfduizend gulden. Als verrassing bood de voorzitter van de regelingscommissie directeuren vijftig nieuwe leden aan: resultaat van een speciale ledenwerfactie van het provinciaal comité. Wéér een voorspelling van ds. Hommes: er komen nog wel vijftig bij. In elk geval had hij nu ook nog twintig donateurs er bij geworven — en ten gerieve van vooral penningmeester de heer H. van Namen had ds. Hommes uitgerekend, dat er het eerste halfjaar van een contributiewinst van ƒ 1.242,— sprake is. Dankbare knikken en applaus sloten ds. Hommes' optreden af. Voordat curator dr. K. van Nes het slotwoord op deze „gewone"-bijzondere V.U.dagen sprak, stonden nog twee voordrachten op het programma: van prof. dr. L. W. Kuilman (over: Wij en de wereld) en prof. dr. J. H. Bavinck (over: De wereld en wij). Deze lezingen worden in ons blad afgedrukt; in dit nummer vindt men al het voornaamste deel van prof. Kuilman's referaat. Vandaar dat wij ons tot deze kanttekeningen bepalen: wat beide hoogleraren naar voren brachten, onderstreepte op actuele en indringende wijze de betekenis van de V.U. ook buiten onze landsgrenzen. A. J. K. 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen