Vrije Universiteitsblad 1962 - pagina 127

het laatste jaar F. H. A. Kothe, arts directeur-geneesheer

Het academisch ziekenhuis der Vrije Universiteit nadert zijn voltooiing. Als men dit zo vlakweg opschrijft en de lezer aanbiedt mag men volhouden, dat men hiermede kort samengevat de volle waarheid zegt. Maar een levend beeld geeft men dan toch niet, en ik neem aan, dat de lezers van dit V.U. - blad er nog wel meer over willen horen. Nog is de bouw, waaraan reeds zo veel vooraf ging en welke zelf een aanvang nam, toen de eerste paal op 29 december 1956 de grond inging, niet gereed. Hoewel men in de sedertdien verlopen tijd bepaald niet stil heeft gezeten, moet er nog veel gebeuren: bouw- en installatietechnisch, op net gebied van organisatie en inrichting, en vooral voor de werving en het aanstellen van honderden medewerkenden. Wat deze behoefte aan personeel betreft, een eerste indruk van de omvang hiervan kan men krijgen als men het elders in dit nummer opgenomen overzicht der nog te vervullen plaatsen opslaat. Ook vindt men te anderer plaatse een uiteenzetting van deskundige hand over de wijze, waarop ons ziekenhuis werkzaam is voor de opleiding van leerling-verpleegsters. Er is wel reeds veel verricht, maar er moet nog veel gebeuren aleer er uit het zijn voltooiing naderende, geweldige, doch nu nog dode bouwwerk straks een levend, in al zijn onderdelen snel en doelmatig functionerend geheel van christelijk-dienende samenwerking kan zijn ontstaan. Dan echter zal — zo hopen wij — de grote wens bewaarheid worden, die al zo vele tientallen jaren in de harten van christelijk Nederland leeft, en welks vervulling zich menigmaal weer naar de toekomst scheen te vervluchtigen: een opleiding van artsen aan de eigen Vrije Universiteit met een eigen academisch ziekenhuis. de eerste jaren Maar waarom moet dit bouwen nu toch zo lang duren? Immers, reeds jaren voor de Vrije Universiteit haar bestaan begon zagen haar stichter en anderen met hem een christelijke opleiding van christelijke artsen als een onmisbaar onderdeel van christelijk hoger onderwijs. Reeds het tweede

jaarverslag bevatte de uitspraak, dat een faculteit van geneeskunde „behoorde tot ons breder bestek". Drie jaren na de opening dezer universiteit, in 1883, vermeldde het agendum der jaarvergadering als een der punten ter behandeling: „De voorziening in de behoefte aan artsen, die niet vijandig tegen de belijdenis van den Christus naar de Schriften over staan". Bescheiden uitspraak in een tijd, waarin de Vrije Universiteit, allen tezamen, zes hoogleraren en dertig studenten telde! Maar men begon de eerste gelden voor een geneeskundige faculteit te storten, de eerste van een sedertdien gestadig gegroeide stroom van giften. In 1891 stelde men voor aan te vangen door de benoeming van een hoogleraar in de psychiatrie. In 1894 offerde een student in de geneeskunde aan een der rijksuniversiteiten, menende dat er nu gehandeld diende te worden, ƒ 7,50 — voor een student in die dagen een groot bedrag — „op hope, dat Gods volk eindelijk het noodige zou bijeenbrengen, opdat van onze universiteit geloovige doctoren mochten gezonden worden". In het begin der jaren twin-

-,|}ÖI.'.i-,''

111

Hier ziet u het vignet van het Academisch Ziekenhuis der Vrije Universiteit afgebeeld. In de rand is opgenomen de zinspreuk „Medicina Misericordiae Ministra", waarvan de vertaling luidt: „De geneeskunst is de dienares der barmhartigheid".

\^ii7/,

/CO^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen