Vrije Universiteitsblad 1964 - pagina 169
den uit Filippenzen 3 vers 12: „ N i e t
dal
de sticnlingsdag der universiteit. De rector magnificus pleegt bij deze gelegenheid een
ik het reeds verkregen zou hebben . . . " ) .
zogenaamde vakrede te houden en omdat prof, dr. R. Schippers
PREEK
theoloog,
nader:
nieuw lestamenticus is, kreeg men dus een W e geven een samenvatting van de preek:
rede waarin deze hoogleraar op zijn eigen
Z o op het eerste gehoor zijn het moderne
gebied bezig was. De rector handelde over:
klanken: „ D e n k niet dat ik het heb, denk
de geschiedenis van Jezus en de apoca-
niet dat ik er ben, ik ben ,,op w e g " , „ i n
lyptiek. Hij stond in zijn oratie stil bij de
b e w e g i n g ! " Arrivé-zijn is verdacht.
invloed van de apocalyptische beschouwing
Moderne klanken, omdat Paulus kennelijk
van de geschiedenis op de manier, waarop
ook al „aan zijn verleden lijdt", zijn gods-
in
dienstige opvoeding gooit hij ver van zich
Marcus
af, hij heeft er zich aan, ontworsteld: „ b e -
Jezus w o r d t verteld.
sneden ten achtste dage, uit 't (verkoren) volk Israël, van de stam Benjamin (geenszins de minste van de stammen die vrolijk opgaan), naar de wet een Farizeeër, enz. Dit alles was
een „vertrouwen
op
het
vlees", d.w.z. leven vanuit het godsdienstig levensgevoel van een mens (Farizeeërs zijn mensen die door hun stipte weisbetrachting de Messias naar het volk moeten toehalen, hun
ijver
is niet schijnheilig, maar
diep
Messiaans bedoeld).
de synoptische
„De
en
evangeliën
Lucas)
(Mattheus,
de geschiedenis
van
apocalyptische beschouwing van
de
geschiedenis ziet de wereld als door G o d geleid van haar schepping lot haar
vol-
einding. De geschiedenis verloopt
herhaalbaar
in
een duidelijke richting. De synoptische evangeliën
(het
gaal bij
de synoptische kv/estie, héél summier gezegd, om de onderlinge overeenkomst van en onderlinge verschillen lussen de eerste drie evangeliën) geven aan hel leven en
Heel dit streven, dat welk soort vroomheid
werk van Jezus de centrale plaats in deze
ook de Messias naderbij zal brengen, is
geschiedenis.
een vertrouwen op het vlees, dat Paulus
Schippers zich nu beziggehouden met de
In
zijn
rede
heeft
prof.
van zich afgegooid heeft: „ i k acht 't vuil-
discussie rondom deze
nis, tot grote schade zelfs".
w i n g , die zo in tegenspraak is met moderne
geschiedsbeschou-
De weg van de Geest is: „Jezus k e n n e n " !
inzichten, waarbij de samenhang der ge-
De kracht (dynamisch) van Z i j n opstanding!
schiedenis oplost in een reeks min of meer
„Daar w i l ik naar t o e " , zegt Paulus. „Daar
los naast elkaar
ben ik door g e g r e p e n " .
toekomst van G o d gereduceerd wordt tot
Mij
wenkt
beeld van H e m ! Hij die in deze
hei
wereld
slaande
situaties
en
de
de „ l o e k o m s t i g h e i d " van de mens".
een lichtspoor trok, waarin wij mensen kunnen gaan en de vrede en 't recht zullen ontvangen . . . uit Z i j n Hand. „ D e prijs der roeping G o d s " die niet anders is dan Z i j n Heilsplan
met deze wereld
grenzen
meer
muren, maar bestemming
dat er
geen
Tot zover over de rede van prof. Schippers. Na afloop was er de receptie, de
geen slagbomen
of
verjaarsvisile van de V . U . De universiteit
dat alles tot zijn recht
en
houdt deze ontvangst sinds een paar jaar
zijn,
in eigen huis, dat wil zeggen in de oude,
komt.
— Tot zover ds. Ringnalda.
bekende V.U.-gebouwen
W e hebben in deze dienst mooie liederen
gracht. Men zal zich herinneren hoe prof.
aan de Keizers-
Ad
mr. W . F. de Gaay Fortman hiervoor tij-
den Besten bewerkte lied: „ Z i n g t nu den
dens zijn rectoraat geijverd heeft, dal de
gezongen. W e
denken aan dat door
Heer, stemt allen i n " (uit A d e m van het
V.U.
jaar: Zomertijd) en aan „Soms groet een
tussen is de
licht van vreugde
den christen . . . " ,
door dr. J. W . Schulte Nordholt
een
bewerkt
lied (ook uit A d e m van hel jaar).
op haar
dies „ t h u i s " zou zijn. Inreceptie-aan-de-Keizersgrachl
al een (naar ons voorkomt: héél traditie
en
het
feest
beweegt
goede)
zich
met
voornaam gemak van de éne ruimle van de V.U.-gebouwen naar de andere. De zenuwachtige
ORATIE 's Middags was er, opnieuw in de Weslerkerk, de reclorale oratie ter herdenking van
stemming
van:
hoe
zou
lopen? van de eerste keer, ligt wel
't ver
achter ons. Hoe dan ook, h e l was opnieuw een fijne en goede diesviering.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1964
VU-Blad | 197 Pagina's