Vrije Universiteitsblad 1965 - pagina 23

de laatste keer met de heer Verdam De jaarlijkse vergadering van onze provin-

Toch kon ieder van ons die morgen het

ciale vertegenwoordigrters

Vrouwen

gevoel niet van zich afzetten dat dit wel

oktober

eens de laatste keer zou kunnen zijn dat

gehouden, ten huize van de heer en me-

de heer V e r d a m de vergadering met ons

V.U.-Hulp

van

w e r d verleden jaar 9

vrouw V e r d a m .

begon. Het was duidelijk te zien dat zijn

W e hebben nog wel even overleg moeten

krachten zeer verminderd waren sinds w e

plegen of dat ook deze keer mogelijk zou

de laatste keer bij elkaar kwamen. Die ge-

zijn. De familie V e r d a m was nl. eind mei

dachten werden pas uitgesproken toen we

verhuisd naar een flat in de Beethoven-

na de heerlijke

straat. De suite-kamers

W e reden weg in een autobus

daar, konden

de

ruim dertig bezoekers wel herbergen. De

lunch

vertrokken

waren.

— nage-

wuifd door de heer en mevrouw V e r d a m ,

vraag was echter of zo'n grote vergade-

die achter de ramen van hun flat onze af-

ring niet teveel zou vergen van de krach-

tocht gadesloegen.

ten van de heer en mevrouw V e r d a m . Eind september belde de heer V e r d a m op : „ h e t " moet maar doorgaan h i e r ,

was de

mededeling waarmee het gesprek begon. „ H e t " was het vergaderen in de Beethovenstraai. Zoals altijd had onze samenkomst het feestelijke

karakter

dat

een

„familie"-reünie

k e n m e r k t : de hartelijke ontvangst, de gezellige kamers, de heerlijke koffie als w e l kom. Alles werkte weer mee om de prettige

sfeer

te

scheppen

voor

een

goed

samenzijn. De heer V e r d a m opende de vergadering en las ons voor een gedeelte uit Philippenzen 2. In zijn gebed dankte hij

God

voor

Zijn

aller

aanwezigheid

en

vroeg

Z e g e n over ons werk. Hij stelde daarna

Heel kort daarna hoorden we dat de heer V e r d a m ernstig ziek was geworden. Z e v e n weken heeft mevrouw V e r d a m haar man zelf verzorgd

— G o d heeft haar al die

tijd wonderlijk gesterkt. Juist

toen

de

toestand

iets

beter

leek,

kwam er een inzinking. Daarna heeft de heer V e r d a m nog enkele dagen geleefd — toen nam de Here hem tot Z i c h in Z i j n Heerlijkheid. O p 7 december was in M o n nickendam

de

gereformeerde dienst die

begrafenis. kerkje

geleid

In

was

het

kleine

vooraf

een

werd door dr. P. G .

Kunst. Hij las Philippenzen 2 — onze gedachten gingen terug naar 9 oktober toen de heer V e r d a m die woorden zelf voor ons had gelezen.

voor te zingen Psalm 75 vers 1 . Ik wilde

O o k voor V r o u w e n V . U . - H u l p is zijn heen-

wel dal u ons gehoord had — toen waren

gaan een groot verlies. Niet alleen

de kamers werkelijk

leiding op onze vergaderingen, zijn harte-

even te klein

voor

zijn

ons geluid.

lijk meeleven met ons werk voor de V . U . ,

De heer V e r d a m sprak er in zijn kort w e l -

zijn

komstwoord zijn dankbaarheid over uit dat

„guitige"

mevrouw V e r d a m en hij ook dit jaar in de

aanwijzingen

wijze

adviezen, opmerkingen waren,

zijn

vrolijke,

die zullen

evenzo we

soms vele

missen,

provinciale

maar ook de steun die hij gaf elke dag

in hun huis te ont-

„ t h u i s " en zijn gebed voor V r o u w e n V . U . -

vangen voor de „ t r a d i t i o n e l e " najaarsver-

Hulp. A a n dit alles zullen w e met grote

gadering.

dankbaarheid terugdenken.

gelegenheid mochten zijn de vertegenwoordigsters

Hij wenste ons

een

aangename bijeen-

De eerste zondag

na de begrafenis

van

haar man werd mevrouw V e r d a m 80 jaar.

komst toe. Die wens is in vervulling gegaan, want wij

Dankbaar ervaart zij in haar leven en zeer

hadden een bijzonder goede vergadering,

bijzonder deze weken de grote troost van

niet het minst door het fijne begin en ook

Gods

door wat dominee V a n Buuren ons ver-

smartelijk gemis. W i j denken aan haar in

nabijheid. Dat sterkt haar

in

haar

telde over zijn taak in het c h r i s t e I ij k e

haar eenzaamheid en bidden voor haar om

ziekenhuis van de V r i j e Universiteit.

Gods hulp voor de avondtijd van haar ver-

We

waren allen onder de indruk van wat w e hoorden.

der leven. B. Bos - Koning.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen