Vrije Universiteitsblad 1970 - pagina 72

voorzitter Kruyswiik kiikt met voldoening op commissie' werk terug

dus Het eigenlijke werk aan de grondslag heeft naar verhouding niet zo gek veel tijd in beslag genomen, en dan wil ik in dit verband nog eens zeggen hoeveel we hebben gehad aan de medewerking van de professoren, die termen en begrippen zo knap en helder konden doorlichten.

Met een handjevol vragen zijn we naar Haarlem gereisd, naar ds. P. N. Kruyswijk, de oud-curator van de V.U., die voorzitter is geweest van de zogenaamde grondslagcommissie. Hieronder het verslag van dit gesprek.

Lagen de standpunten ver uiteen? Nou en of! Het was geen koekoek één zang, en ik vond het geweldig boeiend al deze mensen zich eens te horen uitspreken. Dit ging overigens geen moment in mindering op de goede geest van onze bijeenkomsten. Iedereen heeft con amore meegedaan. En kijk, nu kom ik nog even terug op de vorige vraag over de duur van het commissiewerk; hier zaten mensen bij elkaar die niet gewend waren in teamverband met deze dingen bezig te zijn. Wel privé, maar niet samen met anderen. Eigenlijk een groot schandaal, dat dit nooit eerder gebeurde. Gebeuren kón, moet ik zeggen, want iedereen had en heeft het altijd veel te druk. Behalve de mensen van de christelijke vereniging van natuur- en geneeskunde kenden we dus dit doorpraten in teamverband niet, zeker niet in V.U.-verband. Dat dit nu in de commissie wel gebeurd is, is een goede zaak geweest.

Hoe was de commissie, die het voorstel tot herformulering van de grondslag heeft voorbereid, samengesteld? De colleges van directeuren en curatoren waren elk met drie mensen vertegenwoordigd, de rector maakte deel uit van de commissie en verder was er namens iedere faculteit of soms van een subfaculteit een hoogleraar. Met elkaar een gezelschap van een kleine twintig mensen. Ik wil graag meteen zeggen dat vooral de professoren zich goed hebben geweerd, zij hebben trouw onze vergaderingen bezocht en ik heb bewondering voor hun bijdragen aan onze gesprekken. Ik moet zeggen dat ik daarvan genoten heb. Wanneer is de commissie haar werk begonnen en in opdracht van wie? Om met het laatste te beginnen, de opdracht kwam van de besturende colleges, van curatoren en directeuren dus. Die opdracht is natuurlijk niet uit de lucht komen vallen. In de toelichting op het voorstel kunt u lezen dat de zaak, waarover wij ons moesten buigen, al een heel oude kwestie is. Lohman was eigenlijk de eerste die de bezwaren onderkende van het feit dat de inhoud van de term ,,gereformeerde beginselen" nooit tot uitdrukking is gebracht. Hij heeft het wèl geweten Och, helemaal in 't begin kon je ermee werken, de mensen konden elkaar er zonder nadere begripsbepalingen op aanspreken. Bovendien had je er vóór de doleantie geen last van dat iemand het woord ,,gereformeerd" kerkelijk verstond. Maar goed, het probleem van de afwezigheid van een inhoudsomschrijving heeft dus altijd al bestaan. Maar je gaat er pas echt aan tillen als er een incident komt. Nu, wie een beetje thuis is in de V.U.-wereld kan weten dat er aanleiding genoeg was om zich eens grondig met de kwestie bezig te houden. Wist u overigens dat er in 1951 over dit punt contact geweest is met

6

ds. P. N. Kruyswijk

hervormden.' Daar is toen niks uitgekomen. In 1957 is de zaak via hervormde hoogleraren nogeens aan de orde gesteld, maar ook dat leverde niets op. Waar was ik gebleven...? O ja, op de Dordtsche V.U.-dag van 1962 is meegedeeld dat er beraad zou komen over... ik meen dat het zó geformuleerd was... over de geestelijke positie van de V.U. Bij de instelling van wat ze zijn gaan noemen de grondslagcommissie is het oordeel van de senaat gevraagd en de hoogleraren spraken toen de wens uit dat in de commissie bezinning-in-debreedste-zin zou plaatsvinden. Dus: dat het hele vraagstuk van geloof en wetenschap aan de orde zou komen. Eind 1964 is de commissie ingesteld en onze eerste vergadering hebben we in januari '65 gehad. De commissie heeft wel erg lang werk gehad.... 't Is maar hoe je het bekijkt. Ons eindrapport kwam na twee-en-een-half jaar, we hadden toen een-en-twintig vergaderingen achter de rug. Maar de eerste anderhalf jaar hebben we eigenlijk alleen gepraat over de verhouding van geloof en wetenschap en wat daaraan vast zit. Ook zijn we bezig geweest met de vraag of je in plaats van gereformeerd kon zeggen: reformatorisch, maar onder die term vallen ook de lutheranen en de theologen legden uit dat het officiële lutherdom van een universiteit op een geestelijke grondslag niet wil weten.

\] kijkt er dus met voldoening op terug? Jazeker. Om wat ik zonet zei en ook omdat ik meen dat we tot een goed resultaat gekomen zijn. En daar is de overgrote meerderheid van de commissie het mee eens. ïijn er veel reacties gekomen op de voorlopige mededelingen over het werk van de commissie op de V.U.-dag in 1968? Teleurstellend weinig. Eigenlijk alleen maar in de pers; ik herinner me een artikel in ,,Waarheid en eenheid". Wel is het er na die mededeling op de V.U.-dag van gekomen dat via de Raad van Bijstand die woorden over de dienst aan de medemens er bij gekomen zijn, al vonden sommige commissieleden dit overbodig, het zou al in het voorgaande besloten liggen. Heeft de nieuwe formulering van de grondslag nog consequenties voor het benoemingsbeleid? Om concreet te zijn: kan nu ook een rooms-katholieke docent benoemd worden? Ik weet niet of dit ooit gebeuren zal. Strikt genomen zal een principieel denkende rooms-katholiek niet aan een uni-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen