GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1971 - pagina 78

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1971 - pagina 78

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

weerden dat heel Afrika alleen hun toekwam, maar veel omvang heeft deze beweging toch niet gehad en ze is gemakkelijk onderdrukt geworden.' Hoe dat gegaan is, vermeldt prof. H. H. Kuyper helaas niet. Te zeggen dat het typisch Afrikaans is om nationalistische gevoelens te verwoorden met beelden uit het Oude Testament, is onjuist. In vrijwel elk christelijk' land in het Westen zijn sporen te vinden van neigingen om zich 'het nieuwe Israël' te wanen. Mozes spreekt niet alleen de Afrikanen aan. Wel mag men zeker ook deze onafhankelijke Afrikaanse kerken zien als uitingen van een behoefte tot zelf-expressie (in landen waar de zwarte Afrikanen politieke rechten ontberen, is het kerkelijk terrein vrijwel het enige waar ruimte is voor zwart leiderschap).

Kimbanguisten De door veel westerse kerken gemaakte fout om in een nationale staatkundige huid te kruipen, is echter b.v. niet gemaakt door de kerk der Kimbanguisten (volgelingen van de in 1951 overleden Kongolese profeet Simon Kimbangu, die 30 jaar van z'n leven doorbracht in een feelgische koloniale gevangenis). Deze kerk weerstond het verleidelijke aanbod van Kongolese politici om 'de nationale kerk van Kongo' te worden. Gevolg: er zijn thans Kimbanguistische gemeenschappen in minstens zes Afrikaanse landen.

Lid Wereldraad De kerk der Kimbanguisten is twee jaar geleden geaccepteerd als lid van de Wereldraad van Kerken. Maar zonder pijn en moeite ging het aanvaarden van een oorspronkelijk Afrikaanse kerk niet in dit toch bepaald niet engdenkende gezelschap. De motie-tot toelating werd door ds. Jean Bokeleale van Kongo geïntroduceerd met de verzuchting: 'Indien een westers zendeling een nieuwe kerk uit Afrika introduceert, dan wordt zo'n kerk automatisch beschouwd als een kerk, maar als een Afrikaan een kerk in het leven roept, dan wordt zo'n kerk beschouwd als een secte.' De zendeling ds. W. H. Crane (geboren en getogen in Kongo) die ook een tijdje secretaris was van de Christelijke studentenbeweging in Zuid-Afrika, moest de Wereldraad van Kerken uitvoerig rapporteren over de kerk der Kimbanguisten. In een vorig jaar o.a. in De Heerbaan verschenen artikel bekent hij last te hebben gehad van de gedachte dat kerken, die voortgekomen zijn uit 24

Doopplechtigheid in 'De Jordaan' van de apostelkerk van IVIaranke, de grootste Onafhankelijke Kerk in Rhodesië, die ook volgelingen telt in Kongo, Zambia, Malawi, Zuid-Afrika, Botswana en Mozambique. Naar schatting telt deze kerk, die thans geleid wordt door de drie zonen van de overleden profeet Maranke, 100.000 zielen.

de tradities van het westers christendom zich in de beste positie bevinden om te waken voor de zuiverheid van de bediening van evangelie en sacramenten. Moeten we af van dit idee? Ds. Crane ontvouwt de even fascinerende als ondeugende gedachte dat Afrikaanse kerken, precies zoals Europese kerken in Afrika deden, zendingskerken in Europa, Engeland en NoordAmerika zullen stichten, die zich o.a. zouden moeten gaan inspannen om het Europese en Amerikaanse tribalisme te transcenderen, het klasse- en rassenbewustzijn te overschrijden en de nei-

ging hier aan te pakken elkaar sectarisch uit te sluiten. 'Men vraagt zich af wat de reactie zou zijn van Engelse of Duitse bisschoppen of prominente Amerikaanse leiders op zulk een ontwikkeling!' schrijft Crane. 'Maar zou zo'n "schoktherapie" niet nodig zijn om het volk van God wakker te roepen en in beweging te zetten in de richting van het strijdtoneel waar de werkelijke strijd om katholiciteit nog steeds gestreden moet worden.'

Naar Europa? Voorlopig echter zal het nog wel even duren voordat hier Afrikaanse zendelingen verschijnen, al is het dr. Daneel gebleken dat deze gedachte reeds thans leeft bij verschillende Afrikaanse kerkleiders. En niet alleen bij wijze van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

VU-Magazine | 208 Pagina's

VU Magazine 1971 - pagina 78

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

VU-Magazine | 208 Pagina's