VU Magazine 1972 - pagina 120

magazine

FINA, HenVU graag gezien. Overal. ^X/^r gereden wordt. '^ar(door) gesmeerd wordt. Waar gestookt wordt. Waar gevaren wordt. Graag gezien bij iedereen die van kwaliteiten service houdt. FINA is er ook voor U. fiNA

hem verder uit over het onderwerp en vertelt, wat zij vooral interessant in de materie vindt.' Daarna gaat de cursist materiaal verzamelen; dit wordt geordend, en in een groepsdiscussie wordt gepraat over compositiecriteria, wat uiteindelijk resulteert in een compositieschema. Als volgende fase stelde Van de Ende de inleiding of lead van het verhaal aan de orde: 'Wat zet ik in de lead?' - vaststellen criteria in een groepsdiscussie; bijvoorbeeld: wat in de lead staat moet de lezer in een persoonlijk belang aanspreken, moet zijn interesse kunnen wekken, moet nieuwsgierig maken, moet amusant zijn en de belofte inhouden dat ook de rest van het verhaal vertier zal bieden; - ieder schrijft in enkele ruwe volzinnen op, hoe hij zich de lead van zijn verhaal inhoudelijk voorstelt; - voorlezen van de schrijfsels, de groep reageert; - gelegenheid het geschrevene te herzien naar aanleiding van gemaakte op- en aanmerkingen. Zo gaat het dan in fasen verder tot er persklare kopij is. In een volgende ronde kan men hetzelfde schema in versneld tempo doorlopen. Meer theoretische problemen kunnen worden behandeld als zij zich voordoen, eventueel toegelicht door deskundige gastdocenten.

Effectiever De praktijk heeft uitgewezen, dat deze nieuwe aanpak veel effectiever is dan de oorspronkelijke. Alle cursisten (de overgeblevenen plus een aantal nieuwe) hebben minstens één artikel geschreven. Deze zijn of worden gepubliceerd, niet alleen in Folia Civitatis, maar ook o.a. in een dagblad en een vaktijdschrift. Zo kan men het experiment uiteindelijk toch geslaagd noemen. Een nieuwe subsidieaanvraag is dan ook door het presidium van de Universiteit van Amsterdam (zij het nog slechts informeel) gehonoreerd. De nieuwe cursus zal volgens het meer intensieve systeem worden gehouden, en zonder apart theoretisch blok. Een vereiste is wel, dat de groep cursisten kleiner wordt (ongeveer tien, tegenover vorig jaar ruim twintig). Daartegenover staat echter, dat het veel sneller gaat, zodat het resultaat neerkomt op twee cursussen per jaar van elk dertien halve dagen. Op deze manier kweekt men als het ware een hele groep 'wetenschapscorrespondenten', die zowel de interne als externe communicatie van de wetenschappelijke wereld zou kunnen verbeteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen