GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1972 - pagina 136

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1972 - pagina 136

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

m

schoollokalen waarin kinderen werken met boekjes die hier al helemaal uit de tijd zijn. het is toch al krankzinnig, dat er met boekjes van hier wordt gewerkt. Er wordt nu wel wat gedaan voor de ontwikkeling van die methoden voor de kustsamenleving, maar voor het birmenland niet. Daar is ook geen geld voor. Daar kan ik wel inkomen, maar volgens mij moet er op een vrij goedkope manier veel mogelijk zijn. Zet er één vent neer die de capaciteiten heeft en die desnoods gestencilde leermethoden kan ontwerpen voor dat binnenland. In zijn verslag vraagt drs. de Vries zich ook af, of de moeite die onderwijzers en bestuurders hebben met het formuleren van doelstellingen voor het onderwijs in het binnenland, niet worden veroorzaakt door het ontbreken van een 'min of meer algemeen geaccepteerde "politieke ideologie" in Suriname waarin een maatschappijkritische visie centraal staat.'

magazine

Tussen een traditioneel bosnegerdorp en een transmigratiedorp bestaat een groot contrast.

J"

-•-e—oooo

Tanzania

onder meer voor een andere besteding van de ontwikkelingsgelden die voor het onderwijs in het birmenland ter beschikking worden gesteld. De ontwikkelingshulp richt zich op het ogenblik in de eerste plaats op projecten waaraan voornamelijk bouwkosten (dus geen exploitatiekosten) zijn verbonden. 'Dat heeft tot gevolg dat je extreem luxe schoolgebouwen in het birmenland hebt, maar dat er geen geld is om iemand aan te stellen die bijvoorbeeld alleen maar begeleidende stencils bij de huidige leermiddelen maakt. Er is niet eens geld om een stencilapparaat te kopen. Dat geld is er voor bouwprojecten wel, maar niet voor exploitatie. Dat vind ik persoonlijk, zeker tegenover een 32

land als Suriname en de Antillen, volkomen ten onrechte. Daar worden in feite dezelfde normen aangelegd als in het algemeen.

Norm Ik vind het trouwens in het algemeen ook een merkwaardige norm. Ik begrijp wel hoe die ontstaan is: deze uitgave is te controleren. Er zit ook de filosofie achter van: we zetten niets op wat niet op de lange duur door de mensen gerund kan worden. Maar voor het onderwijs in het binnenland moet er eerst, dacht ik, een aanzet komen voor de ontwikkeling van de leermethoden voor dat onderwijs. Want men krijgt nu prachtige

Hij wijst daarbij naar het voorbeeld van Tanzania. Hij zegt daarover: 'Ik heb sterk de indruk dat de doelstelling voor het onderwijs in Suriname toch eigenlijk dezelfde is als die ongeveer in Nederland geldt en ook aan Nederland, als kolonialiserende mogendheid, indertijd is ontleend. Die ligt duidelijk in de sfeer van intellectualistisch en individualistisch onderwijs. Dat is een doelstelling van het onderwijs, die wat betreft het Surinaamse binnenland niet is gebaseerd in de huidige situatie of in de huidige samenleving. In Tanzania deed eens een onderzoeker het voorstel om het landbouwonderwijs op de lagere scholen zo te organiseren, dat iedere leerling z'n eigen stukje tuin had. Daar spreekt toch een beetje een individualistische oriëntering uit. Net in die tijd kwam Nyerere met z'n Arusha-declaratie, waarin hij een Tanzaniaans socialisme propageerde. Die tuintjes waren volkomen in strijd met wat hij propageerde. Als je Nyerere's ideeën zou operationaliseren, dan zouden er juist groepstuinen zijn ontstaan, want men moet leren samenwerken. Dat is een ideologie die duidelijk thuis hoort in de situatie van Tanzania. In Suriname werkt men bij het onderwijs met doelstellingen die niet van daar zijn, maar die van het oude koloniserende land. De wetenschapper kan die visie zelfs niet aanbieden. Ze moet passen in een veel ruimere, politieke maatschappijvisie, die men zelf eerst moet hebben geformuleerd.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1972

VU-Magazine | 570 Pagina's

VU Magazine 1972 - pagina 136

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1972

VU-Magazine | 570 Pagina's