VU Magazine 1972 - pagina 112

m

Is uw leven f.270mi[|oen waara? Natuurlijk,Een mensenleven is onbetaalbaar. Daarom geeft Merck, Sharp & Dohme 270 miljoen gulden aan research uit. Ieder jaar weer. Op 2;oek naar nieuwe geneesmiddelen. Met een kans van i op 8.000 om te slagen. In een aantal gevallen benutte MSD die éne kans. Bijvoorbeeld met een middel tegen hoge bloeddruk of tegen een leverkwaal. MSD 2;oekt verder. Niet alleen in Amerika. Maar ook in Nederland. De Haarlemse vestiging werd daarom 2x zo groot* Want al die mensenlevens in Tanganjika, Polen of bijvoorbeeld Nieuw-Zeeland zijn ons evenveel waard.

MSD. Nederland N.V. Postbus 581 -Waarderweg 39 Haarlem-Tel.(023) 31933o

magazine

en huiveringwekkende problemen waarvan wij hier de reikwijdte niet kunnen bevroeden, mensen die in die worsteling fouten maken en ook niet altijd een uitweg zien, maar die eerlijk menen dat de noodoplossingen die zij stap voor stap kiezen voor God verantwoord zijn; mensen die in ootmoed hun doen en laten aan Hem ter beoordeling voorleggen als zij met ons in hün taal psalm 139 zingen.' Op de publieke tribune werd het betoog van prof. Siertsema aangehoord door o.a. een aantal Zuidafrikaners, o.w. enkele gereformeerde predikanten, die in hun land zelf ervaren wat rassendiscriminatie betekent. Direct nadat de zitting voor de avondmaaltijd geschorst was, klampten ze prof. Siertsema aan om uitdrukking te geven aan hun gevoelens van verbijstering over dit verhaal waarin ze niets herkenden van de werkelijkheid zoals zij die in Zuid-Afrika hebben beleefd. Prof. Verkuyl noemde het verhaal van prof Siertsema in de avondvergadering een typische uiting van het gebruiken van generalisaties en stereotypen. Hij achtte het een schandaal dat een dergelijk stuk in een officieel rapport van de synode was opgenomen. Synodepraeses dr. A. Kruyswijk onderbrak prof. Verkuyl 'Mag ik u vragen verder af te zien . . .' Prof. Verkuyl protesteerde eri wees op de publieke tribune: 'Daar zitten m'n vrienden uit Zuid-Afrika, die niet kunnen spreken. Mag ik nog spreken namens hen? Ik ben van mening dat hiermee grievende dingen zijn gezegd. Ik hoop', aldus prof. Verkuyl. 'dat prof. Siertsema gevoeld heeft in het gesprek met deze mensen hoe diep ze gekwetst zijn.' Meer sprekers ter synode laakten wat prof Siertsema had gezegd. Prof. dr. H. N. Ridderbos (Kampen) wees haar er op dat ze in Nigeria tenminste vrij was haar flatje te kunnen kiezen waar ze wilde, maar in ZuidAfrika is dit niet mogelijk. Ds. Kwast verontschuldigde zich ietv/at dat hij het stuk in het rapport aan de synode had opgenomen. 'We hebben dit bij wijze van illustratie gedaan, 't Spijt me dat ik het niet als een stukje apart heb verstrekt.' Prof. Verkuyl laakte ook het niet-opnemen in het rapport van het antwoord dat dr. Hendriks aan prof. Siertsema heeft gezonden. Uit dit antwoord-schrijven van 24 februari '72 daarover het volgende: 'In uw brief schetst u tal van situaties waarin sprake is van ongelijke behandeling op grond van allerlei relevante factoren. Van discriminatie kan in die situaties dan ool<

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen