VU Magazine 1973 - pagina 528

Zestig demonstranten begroeten Pronk in Djakarta

Van een medewerker Niet alleen de geïnteresseerde buitenstaanders, maar ook de Indonesische plannenmakers - en met hen hun buitenlandse adviseurs - zijn druk doende om de eerste fase (april 1969-april 1974) van het ontwikkelingsplan te evalueren. De plannenmakers hopen hierdoor een beter inzicht, betrouwbaarder gegevens te krijgen voor het opstellen van het komende vijfjarenplan, maar denken vrijwel uitsluitend in economische termen; de geïnteresseerde buitenstaander, indien een investeerder, eveneens, maar er zijn er ook die naar de sociale en politieke aspecten kijken en door de economische cijfers heen willen zien naar bijvoorbeeld de resultaten van de 'pembangunan' (ontwikkeling, opbouw) voor de gewone Javaan.

In het algemeen kan gesteld worden dat er vanaf het eind van de vijftiger jaren tot aan het midden der zestiger jaren een snel groeiende economische chaos ontstond met een verschrikkelijk dieptepunt in de jaren 1966 en 1967. Onvoorstelbare inflatie, het ineenstorten van de gehele infrastructuur: wegen, interinsulaire verbindingen en vooral op agrarisch gebied het vastlopen en dichtslibben van irrigatiesystemen, waren de typische kenmerken van deze failliete inboedel. Politiek groeide er in die tijd een enorme instabiliteit, die, na de overname van de macht door het regime Suharto, slechts ten dele kon worden opgevangen: er was te veel gebeurd. De regering Suharto, die pas in 1967 enigszins aan plannen maken voor de toekomst kon toekomen, voordien moest alle aandacht besteed worden aan het uiterst behoedzaam manoeuvreren om een voldoende sterke positie te veroveren om überhaupt te kunnen plannen, stelde zich in het licht van het voorgaande twee hoofdtaken tot doel voor het eerste vijfjarenplan: 1969-1974. 1. economisch: a. bestrijding van inflatie tot een dusdanig minimum dat men aan een economisch verantwoorde ontwikkeling kon beginnen; b. verbetering van de infrastructuur: hoofd-

wegen en secundaire wegen voor transport bruikbaar maken, vrijwel geen uitbreiding maar voornamelijk verbetering van het bestaande wegennet; c. opvoering van de agrarische produktie met als concreet doel om aan het eind van de eerste fase geen rijst meer te hoeven importeren. Rehabilitatie en uitbreiding met nieuwe stuwdammen van het irrigatiesysteem en daarnaast de invoering van nieuwe rijstvariëteiten en landbouwtechnieken zijn de middelen waarmee een hogere produktie bereikt moet worden. politiek: ervan uitgaande dat bovenstaande economische doeleinden alleen bereikt kunnen worden bij politieke stabiliteit, wordt het beleid volledig gericht op 'orde en rust'. Het oude partijenstelsel - meer dan 100 partijen deden mee aan de eerste algemene verkiezing in 1955 - werd omgebogen tot een meer vereenvoudigd politiek systeem, waarbij het leger de controle over de partijen zou behouden. Verkiezingen werden als noodzakelijk gezien voor de legitimering van het nieuwe regime, maar de uitslag moest van tevoren verzekerd zijn. ile andere problemen: rechtszekerheid,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen