VU Magazine 1973 - pagina 483

m siteit van A msterdam is bereid uw vriend te zijn: omhels haar en neem haar op in uw hart en wees ook 'n vriend voor haar,' wanneer tegelijkertijd de VU in Amsterdam hartelijk bevriend is met de Potchefstroomse Universiteit. Ik zou het daarmee zeer moeilijk hebben. Het zou tegen m'n principes zijn. Ik zeg het nu allemaal op z'n Engels, en daarin wordt het wat indirect gezegd. Zeg ik het in het Afrikaans, dan zeg ik: ik zal het niet doen. Zo liggen de zaken. Ik doe het niet. Het zou tegen m'n christelijke principes zijn om iets dergelijks tot de Universiteit van Botswana

En toch, als hij aan het kruis hangt Deze Jezus van Nazareth, met doorboorde handen en een open zij, als een offerdier. Als hij naakt wordt uitgekleed zoals wij Gebruind en water en bloed zwetend in de hitte van de zon, En toch zwijgend Dan kunnen wij hem niet weerstaan. Wat lijkt hij op ons, deze Jezus van Nazareth, Geslagen, gepijnigd, gevangengenomen, bespuwd, afgeranseld, Verloochend door zijn vrienden, en opgejaagd als een dief in de nacht. Verguisd en verworpen als een schurftige hond, ZONDER REDEN. Zonder reden, behalve dat hij de zoon van zyn Vader was, OF . . . Was er een reden? Er was er wèl één . . . Zoals dat schaap of die geit die we offeren Kalm en zonder klagen Het bloed valt op de grond en maakt die schoon, en ook ons En sticht vrede tussen ons en onze vaders die al lang zijn heengegaan. Hy is dat LAM! niet alleen ons niet alleen de clan niet alleen de stam maar iedereen, de hele MENSHEID: Blank en Bruin en Zwart en Rood de hele Mensheid'. O, Jezus, Heer, zoon des mensen en zoon van God Sticht vrede met uw bloed en zweet en lyden met God, UVELINGQUAKI,

UNKULUNKULU, Samen met U kunnen we Hem daar boven bidden Vader vergeef de zonden der mensheid, van onze vaderen en van ons. Die staan in één zoonschap samen met de hele mensheid en U: VADER VERGEEF.

te zeggen. Ik ben hier gekomen en heb er u over gesproken en u beraadslaagt er nu over. Volgende keer als ik de mensen van Botswana zie, zal ik ze vertellen wat voor soort mensen u bent; dat u wilt helpen en hoe u zich dat voorstelt. 'Maar,' zal ik erbij zeggen: 'ze hebben een relatie met de universiteit van Potchefstroom. U moet beslissen wat te doen, maar mijn aanbeveling is: doe het niet. Ik kan het u niet aanbevelen, want doe ik dat, dan verkoop ik zwarte mensen in Zuid-Afrika en ik kan mezelf noch m 'n kinderen verkopen.' En als zij van Botswana dan zeggen: maar wij hebben hulp'nodig, dan zal ik tot hen zeggen: 'als het gaat om een boodschappenlijstje, dan ben ik bereid om in andere delen van de wereld voor jullie te winkelen. Ik kan naar Zweden gaan, ik kan naar Duitsland gaan, ik kan gaan naar andere delen van de wereld, maar ik ben niet bereid boodschappen voor jullie te doen in deze winkel. Als jullie dat willen, dan moeten jullie dat zelf maar doen.' En dan zullen zij zeggen: we doen het niet. Ik ben rechtuit en ik zeg het zo eerlijk opdat u weet dat ook wij onze integriteit hebben. Wij zijn bedelaars, maar wij zijn niet zó diep gezonken, dat wij deze weg opgaan.'

Dialoog Na de toespraak van dr. Setiloane volgde een uitvoerige gedachtenwisseling met VU-mensen. VU-magazine kan niet alles vermelden. Een goede indruk geeft de dialoog tussen prof. dr. J. van den Bergen dr. Setiloane: Prof. V. d. Berg: Ik dank u zeer voor de open wijze, waarop u heeft gesproken over de beslissing van de Universiteitsraad met betrekking tot ons contact met Potchefstroom. Misschien is het goed wat te vertellen van de motieven die geleid hebben tot dit besluit. Het feit dat de universiteit een eredoctoraat toekende aan dr. Beyers Naudé was niet enkel Dr. Gabriel Setiloane tijdens z'n bezoek aan de VU op 1 oktober.

omdat we respect hebben voor zijn persoon (dat hebben we), maar ook omdat de universiteit op ondubbelzinnige wijze wilde verklaren dat zij tegen het systeem van apartheid is. Dat was het diepste motief voor dit gebaar. Aan de andere kant hadden we ons traditionele contact met Potchefstroom, zoiets als een moeder-dochter-relatie. Niet helemaal, maar het had er iets van weg.' Dr. Setiloane: 'Het is geen moeder-dochterrelatie, want de relaties zijn slechts 20 jaar oud.' Prof. v. d. Berg: 'Ik weet h e t . . . maar ik zei: zoiets als een moeder-dochter-relatie, omdat de Universiteit van Potchefstroom de VU altijd zag als haar ideaal van een christelijke universiteit. Dat geeft de relatie aan, hoewel ik me ervan bewust ben dat het geen moederdochter-relatie is in de formele zin van het woord. Maar los hiervan: we hadden die contacten vele jaren en nu zijn we geconfronteerd met de vraag: moeten we die contacten afbreken of moeten we doorgaan? Welnu: ons argument was: als we zouden doorgaan op de manier zoals we deden, zouden we op de verkeerde weg zijn. Want er is nooit een echte dialoog geweest tussen de VU en de PU wat betreft het belangrijke en brandende vraagstuk waarover u vanavond sprak: apartheid en alles wat ermee samenhangt. We zouden ons als universiteit dus schuldig voelen als wij niet met ons getuigenis naar Potchefstroom zouden gaan en als we niet zouden proberen verandering te brengen in de opvattingen in PU-kringen. We weten dat er in Potchefstroom veel pro-apartheidsmensen zijn; we weten dat er ook twijfelaars zijn, studenten die proberen er achter te komen of er andere oplossingen voor het vraagstuk zijn. Nogmaals, hoe dan ook, we hebben nog nooit onze plicht gedaan en de Universiteitsraad meende dat we nu moesten beginnen met een échte dialoog over dit vraagstuk. Onze beslissing was dus niet een goedkeuring van de houding van Potchefstroom of een onbelangrijk achten van de zaak. Integendeel. We zijn ons ervan bewust, dat dit een brandend vraagstuk is, We weten dat we iets moeten doen en we voelen het als een deel van onze christelijke verantwoordelijkheid. We hadden het idee, dat we als christelijke universiteit er niet zomaar uit mogen stappen, maar juist op dit moment moeten doorgaan op een andere manier dan we vroeger deden. Nu moet het de weg van de dialoog, van de confrontatie zijn, waarin dit vraagstuk het centrale vraagstuk is. Dit is alleen maar om uit te leggen, waaróm we onze beslissing namen.' Dr. Setiloane: 'Dat is glashelder, prof v. d. Berg en daarvoor ben ik u dankbaar. En ik wil u ook zeggen dat ik groot respect heb 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen