VU Magazine 1973 - pagina 201

Conferentie in Bangkok

'Salvation' heeft met gehele mens te maken Van 29 december 1972 tot 13 januari '73 werd m Bangkok (Thailand) de Wereldconferentie voor Zending en Evangelisatie gehouden. Het van de Nederlandse ds. R. J. van der Veen afkomstige voorstel om met een aantal conferentiegangers naar Hanoi te gaan en zich daar bloot te stellen aan Amerikaanse bombardementen, trok ten tijde dat de conferentie werd gehouden sterk de aandacht. Over wat in Bangkok nog meer aan de orde kwam, verschijnt binnenkort een boek, dat door de VU-theoIoog prof. dr. J. Verkuyl werd geschreven en waaraan bedragen werden geleverd door dr. A. H. van den Heuvel en dr. J. Th. Witvliet. Bovendien werd het referaat van dr. M. M. Thomas, waarmee het conferentiethema werd ingeleid in het boek opgenomen ('Jezus Christus, de Bevrijder en de voortgaande bevrijdingen van mensen en samenlevingen', uitg.: Ten Have, Baam). Uit deze 'reportage' van prof. Verkuyl koos VU-magazine de volgende fragmenten:

Toen in een televisiecommentaar van IKOR Wim Neijman in Bangkok aan Jürgen Moltmann vroeg of er ook sprake was van polarisatie op de conferentie, antwoordde Moltmann dat er in feite van polarisatie volstrekt geen sprake was geweest. Moltmann had gelijk. Er waren tevoren en tijdens de conferentie wel pogingen tot polarisatie gedaan, maar die pogingen mislukten totaal. Donald McGavran had tevoren in 'Christianity Today' geschreven dat de Bangkok Conferentie wel zou leiden tot het verraad jegens de miljoenen, die Jezus Christus nog niet kennen, door de roeping tot getuigenis te verwaarlozen. Prof. dr. Peter Beyerhaus, de opsteller van de Frankforter Verklaring, had tevoren in Evangelische Kommentare in december 1972 een artikel geschreven onder de titel: 'Die Geister scheiden sich', dat in Bangkok de keuze vóór of tegen die verklaring beslissend zou zijn. Deze Frankforter Verklaring bevat allerlei punten waarmee allen die trouw willen blijven aan de bijbelse fundering van de missionaire taak het hartelijk eens kunnen zijn, maar deze verklaring poogt de nadruk op de proclamatie van het Evangelie en op diakonia uit te spelen tegen de nadruk op ontwikkelingsprojecten en -programma's en op de sociaal-politieke dienst der kerken in de strijd om sociale, raciale en politieke gerechtigheid.

Twee rijken De achtergronden van die Frankforter Verklaring, die in West-Duitsland tot even heftige discussies aanleiding heeft gegeven als in ons land bijvoorbeeld het 'getuigenis', wordt gevormd door een intussen ook door veel Lutheranen (o.a. prof. dr. C. W. Mönnich in ons land) verworpen leer van de twee rijken.

waardoor het leven gesplitst wordt in twee gebieden, namelijk het 'geestelijke' en het 'wereldlijke', d.w.z. het sociaal-pohtieke. De kerk heeft dan geen directe taak op dat tweede 'terrein'. Beyerhaus zoekt in die verklaring enerzijds de gunst van de oude Lutherse orthodoxie en anderzijds zoekt hij de steun van die

piëtistische kringen (en hun zendingsinstanties) die zeer eenzijdig de nadruk leggen op het persoonlijke heil. Tevens zoekt hij de steun van prof. Donald McGavran die met zijn 'Church growth school' in Pasadena, VS, met groot elan en grote toewijding zeer eenzijdig de nadruk legt op de kwantitatieve groei van kerken als primair zendingsdoel met verwaarlozing van de andere dimensies van de missionaire taak. Op 1 januari begon Peter Beyerhaus in de eerste pleno-vergadering met een poging de felle polarisatie die de Frankforter Verklaring in Duitsland heeft veroorzaakt te introduceren op deze wereldzendingsconferentie. Hij eiste - overigens in de meest hoffelijke bewoordingen - dat de gehele conferentie zou worden gewijd aan de Frankforter Verklaring omdat die verklaring naar zijn eigen inzicht het 'belangrijkste missiologische gebeuren' was geweest 'tussen Mexico City en Bangkok'.

Onthullend prof. dr. J. Verkuyl

Het was onthullend de reacties te horen. U Kyaw Than, de secretaris-generaal van de Conferentie van Oost-Aziatische kerken, verklaarde dat hij pertinent weigerde zich de Duitse probleemstellingen en polarisaties te laten opdringen en benadrukte, dat de kerken in Azië bezig waren zich te ontworstelen aan de piëtistische verenging en langzamerhand de sociaal-politieke dimensies leerden zien als een integraal element in de bijbelse boodschap. Dr. M. M. Thomas uit India, die het thema van de conferentie had ingeleid en in zijn referaat al zeer duidelijk had gezegd dat de hele discussie tussen 'verticalisten' en 'horizontalisten' hem ijskoud liet, omdat hij altijd had geloofd dat het Evangelie ons raakt in onze totaliteit, dus ook in de relaties met de samenleving, verzette zich vierkant tegen de pogingen om 'middels stromannen achter de ruggen van de leiders der kerken om deze polarisatie in Azië te introduceren'. In gelijke geest en veel scherper nog, liet dr. S. A. E. Nabadan uit Indonesië zich uit, wiens kerk (de grote Batakkerk H.K.B.P.) lid is van de lutherse wereldfederatie. Kanunnik Burgess Carr en ds. G. Setiloane uit Afrika reageerden in precies dezelfde duidelijke taal en zeiden, dat als je bijvoorbeeld in Afrika het rassenvraagstuk beschouwl; als een zaak van secundair belang, liggende op 'wereld41

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen