VU Magazine 1975 - pagina 330

vu magaéne 20 en niet interessant meer. Door de gebeurtenissen rond de oliecrisis is de wereld zich bewust geworden van de afhankelijkheid van de OPEC inzake hun energievoorziening maar, meer nog van de eindigheid van de voorraden. Een goede gewaarborgde voorziening is essentieel gebleken en daarom kunnen de oliemaatschappijen elke ontwikkeling in het prijsniveau van de producerende landen vrijwel ongelimiteerd (met instemming van de regering) volgen. Sterker nog, ze kunnen hier zelfs boven uit gaan gezien de plotseling op korte termijn noodzakelijk geworden research naar nieuwe energiebronnen en de exploratie naar bestaande olie- en gasvelden in b.v. de Noordzee. Voorheen was dit niet zo urgent; te zijner tijd kon altijd nog begonnen worden met dit geldverslindende speurwerk. Echterdehelegang van zaken heeft de termijn waarop alternatieven voor de OPEC-olie beschikbaar moeten komen aanzienlijk verkort. De enorme bedragen die met dit onderzoek en deze exploratie gemoeid zijn, moeten door middel van prijsverhogingen worden verkregen!

Eindigheid — afhankelijkheid Wat de oliecrisis teweeg heeft gebracht zijn twee zaken, nl. de bewustheid van zowel de eindigheid van de voorraden a Is de afhankelijkheid van de OPEC-landen. Deze zaken hangenzeer nauw met elkaar samen, want als inderdaad waar is wat prof. Ordell de laatste tijd met steeds meer argumenten beweert over de enorme hoeveelheden olie en gas in de Noordzee en de Middellandse Zee dan zouden zowel de eindigheid van de voorraden als de afhankelijkheid in een ander daglicht komen te staan. Deze voorraden zouden bij een behoorlijke exploratie en ontginning de afhankelijkheid binnen enkele jaren kunnen terugbrengen tot een aanvaardbare graad en de enorme extra hoeveelheden zouden ons de gelegenheid geven intensief aan andere bronnen van energie research te verrichten zonder daarbij in overhaast tempo een keuze te moeten doen voor één daarvan! De belangen liggen echter niet gelijk. De oliemaatschappijen hebben intussen enorme bedragen geïnvesteerd in de kernenergie en zijn dus niet zo gebaat bij de ontdekkingen van nieuwe olie- en gasvelden die de invoering van de kernenergie (gezien z'n nog onopgeloste problemen, maar daarover later) zouden kunnen doen vertragen of zelfs van de baan schuiven. Zij willen zo langzamerhand wel eens vruchten van hun grote investeringen plukken. Het lijkt noodzakelijk eerst objectief het bestaan van deze reserves aan fossiele brandstoffen aan te tonen en vervolgens een verantwoorde keuze te gaan maken voor wat betreft onze toekomstige energievoorziening.

Milieu In dezelfde periode ontwikkelt zich nog de bewustwording van een heel ander aspect, nl. het milieu. We weten zo langzamerhand wel dat ook 't milieu haar onverbiddellijkegrenzen stelt aan luchtverontreiniging, watervervuiling en verontreiniging van het landschap. Al sinds het ontstaan van de aarde zijn w e bezig geweest haar te vervuilen, echter het tempo waarmee een steeds groter wordend aantal mensen steeds ernstiger en meer vervuilt is indrukwekkend. De milieu-problematiek is zeer nauw verbonden met ons energieprobleem. Elke vorm van energieverbruik draagt bij tot de milieuverrjntreiniging, of het nu kolen, olie, gas, kernenergie betreft of één of andere alternatieve vorm van energie.

1 MILIEUVERONTREINIGING PER BRON V A N ENERGIE Kolen Olie Gas Kernenergie Alternatieve vormen zoals zon, wind

C02,S02 C02,S02 C02,S02 radioactief afval diverse

1

zeer ernstig ernstig relatief schoon zeer ernstig relatief zeer schoon

zoals energie uit zonlicht of windkracht. Bij de fossiele brandstoffen zijn het vooral de grote hoeveelheden CO2 e n S 0 2 die ons zorgen baren m.b.t. effecten op de dampkring. Wat precies de invloed is van deze twee oxiden is onbekend, echterdegevaren variëren van een nieuwe ijstijd tot overstromingen op grote schaal. Het koelingsprobleem is de tweede boosdoener. Enorme hoeveelheden opgewarmd water die voor de noodzakelijke koeling hebben gezorgd in b.v. een electriciteitscentrale worden geloosd in het oppervlaktewater hetgeen direct gevolgen heeft voor de temperatuur van dit water en op diverse levensvormen daarin (bacteriën, vissen). Als we bedenken dat een electriciteitscentrale slechts een rendement van 30 % heeft (oftewel 70 % van de door olie of gas vertegenwoordigde energie gaat bij de omzetting in electriciteit verloren) dan wordt duidelijk dat het hier een zeer ernstig probleem betreft. Bij de kernenergiecentrales liggen de problemen op het gebied van het milieu nog iets anders. Het koelwaterprobleem is groter, er is meer water (70 % meer) nodig om een voldoende koeling te verkrijgen en dus is de geloosde hoeveelheid w a r m water evenredig verhoogd. Hiermee zijn w e er echter nog niet. De mogelijkheid bestaat dat in dit water radioactieve stoffen (zij het voor een heel klein percentage) worden meegevoerd. Ook loost een kernenergiecentrale een kleine hoeveelheid radioactieve stoffen in de lucht. Alhoewel er hier geen sprake is van CO2 en SO2 verontreiniging, kan toch niet gesteld worden dat kernenergiecentrales geen luchtverontreinigingzouden veroorzaken.

JSM

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen