VU Magazine 1976 - pagina 64

wJ magazine 18

Minister Van D o o r n ; drukfabrieken

'Gele, sissende haat' rondom media-nota Het verhaaltje over lees- en vleesheff ing is lang niet de enige en zwaarste kritiek die Van Doorn als minister, die ambtshalve bemoeienis heeft met de media, te verwerken krijgt. Elseviers Weekblad publiceert al op 23 november '74een artikel over de dan nog geheime nota over het massamediabeleid, onder de veelzeggende en alarmerende kop „Regering streeft naar Staatsdrukfabrieken". Na het openbaar worden van de bewuste nota is de stroom overwegend negatieve publiciteit helemaal niet meer te stuiten. Ondanks de mededeling m de eerste alinea van de medianota dat het hier een aanzet voor een politiek beleid en een basis voor een gesprek met de volksvertegenwoordiging betreft, veroorzaakt de nota een „dusdanige explosie van haat en afkeer, dat iedere poging tot een redelijke discussie nu al zwaar belast is", aldus de journalist Hofland in de Haagse Post van 13 september 1975, ,,De minister wordt beschuldigd van bedrog, hij is er op uit om ten behoeve van zijn persoonlijke macht de persvrijheid te beknotten, en wie in gunstige zin over zijn poli-

tiek schrijft, wie niet meteen zijn bedoelingen in twijfel trekt, wordt hier en daar al beschouwd als iemand die door hem wordt betaald, een gehuurde leugenaar. Kwade trouw wordt als axioma aangenomen, in de platste verdachtmakingen en scheldpartijen klinkt een gele, sissende haat, een overslaande schelheid die zelfs in de toenemende gluipende atmosfeer van onze politiek nog zeldzaam is. Het meest beangstigend is nog de uniformiteit in de meeste voorstellingen." Een greep uit de reacties van de media op de nota van Van Doorn, laat zien dat de omschrijving van Hofland geenszins overdreven is. „Minister Van Doorn voert een machtsgreep op de pers uit."„Het is hem erom te doen, dat het zoveel mogelijk kranten slecht gaat. Die worden dan immers afhankelijk van de CRM-bewindsman."„De minister speelt een gevaarlijk concurrentievervalsend spel." „Elke prikkel om zich in te spannen, wordt door hem aan de pers ontnomen." „De plannen van Van Doorn vormen een regelrechte aanslag op de vrije en onafhankelijke pers in ons land." (De Telegraaf, 30 augustus 1975.) De voorzitter van de ondernemersorganisatie in de dagbladpers — de NDP — mr. C. Houwert, spreekt van een „bedenkelijke benadering vai\ de persvrijheid". (Volkskrant, 23 mei 1975.) Oppositieleider Wiegel van de W D en Van Leijenhorst van de CHU, achten de voorgenomen maatregelen eveneens concurrentie-vervalsend. De VVD-leidervindtsubsidiesaan in moeilijkheden verkerende dag- en weekbladen bovendien „een premie op slecht ondernemerschap". „De winstgevende dagbladen moeten gaan betalen voor de niet-renderende kranten", aldus Wiegel. (Volkskrant, 2 0 maart 1975.) Met name de ondernemers in de dagbladwereld zijn van mening, dat de nota „één grove miskenning is van honderd jaar uitgeversfunctie. Van Doorn schildert de ondernemingsgewijze produktie van dagbladen uitsluitend als een kwaad. Hij dicht aan het winststreven slechts nadelige invloed toe op de persvrijheid en laat het doel van de continuïteit onvermeld." (Het Parool, 23 mei 1975.) Ook binnen de omroepwereld voert het moord- en brandgeschreeuw de boventoon. De beginselen van de minister zijn verankerd in het,,bedriegelijke drijfzand van anti-democratisch en discriminatoir dirigisme", aldus de AVRO. „Een dirigisme dat juist hier des te verderfelijker is, nu het erop gericht is. de kanalen van informatie en communicatie in Nederland binnen banen te leiden, die beantwoorden aan de politieke opvattingen van de verantwoordelijke bewindsman en die aldus dienstbaar kunnen worden gemaakt om die opvattingen kunstmatig te verbreiden." (Volkskrant, 13 augustus 1975.) In TROSAktua maakt ook de TROS op 1 8 augustus 1975 haar bezwaren tegen de medianota wereldkundig. Ook daar heet het, dat Van Doorn ongetwijfeld een greep naarde macht over de media wenst te volvoeren. De omroeporganisaties keren zich in hun kritiek bijna unaniem tegen de voorgenomen maatregel om het lidmaatschap van een omroepvereniging en het abonnement op het programmablad los te koppelen. Men verwacht van een dergelijke ontkoppeling een stevige daling van het ledenbestand. Alleen de VPRO deelt die mening niet en vindt de medianota zelfs te behoudend.

Pers Wat behelzen nu precies de voornemens van deze minister die het treffen van impopulaire maatregelen niet schuwt en zetfs zijn privé-leven en voorgeschiedenis bij de discussie betrokken ziet worden, wanneer hij partijgenoot Jurgens tot voorzitter van de NOS bombardeert? Wat wil deze man met een mediabeleid dat hem kwalrf i-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen