VU Magazine 1977 - pagina 468

MU nu^azine 26 VU-onderzoek Hoe waardeert het VU-personeel (van typiste t o t hoogleraar) de geldende inkomensverdeling. Naar aanleiding van de VU-Magazine-publikatie„De verdeling van de koek" (april '73) schreef psychologie-studente Marianne Frantsen een vorige maand gereedgekomen doctoraal-scriptie op basis van een verricht onderzoek. Met name w a s zij geïnteresseerd in de vraag waarmee verschillen in visie samenhingen. Met de hoogte van het eigen inkomen bleek datnauwelijksverband te houden. „Mensen, die „relatief weinig" verdienen, zijn vrijwel allemaal (92%) voor het verkleinen van inkomensverschillen. Dit in tegenstelling tot mensen die „relatief goed of veel" verdienen. Hiervan was ongeveer 70% voor inkomensnivellering. Afgezien van dit resultaat vonden we geen bewijs, dat salarishoogte van invloed is op andere opvattingen, te weten hoe de mening over hoe inkomens verdeeld zouden moeten zijn en de manieren om verschillen tussen inkomens te verkleinen," zo ontlenen w e aan dit onderzoek. Ook de mate waarin men al of niet tevreden was over het eigen salaris bleek in ditonderzoek niet van invloed te zijn o p de opvattingen over inkomensnivellering. Een samenhang w e r d w è l aangetoond tussen mening over inkomensnivellering en de voorkeur voor een bepaalde politieke partij. Verondersteld w e r d dat zowel politieke voorkeur als opvattingen over de verdeling van inkomens uitingen zijn van een „algemeen systeem van waarden en normen, die een persoon heeft" (zeg maar: zijn visie o p de mens). Dit bleek het geval. „Inderdaad bleken meningen over inkomensnivellering samen te hangen met de politieke partij die de voorkeur genoot Bijna alle respondenten (95%) die op een linkse partij (PvdA, PPR, D'66, PSP en CPN) zouden stemmen, waren voor inkomensnivellering, bij mensen die een voorkeur hadden voor de confessionele partijen (KVP, ARP, CHU en CDA) was dit 70%o. Minder dan de helft (45%) van de mensen, die zich aangetrokken voelden tot een rechtse partij (VVD en DS'70) wilden in de toekomst de inkomensverschillen verkleinen." „Over 't algemeen zijn de mensen toch wel zeer billijk," zegt Marianne Frantsen in de cijfers bladerend. Haar was opgevallen dat met name mensen die veel verdienen vaker voorstander zijn van een m a x i m u m inkomen, „terwijl hun dat juist zou kunnen bedreigen!" Met de resultaten van vroegere onderzoeken klopte ook dat mensen de beloning niet het meest belangrijke van hun werk vinden. „Interessant werk" stond bovenaan. Daarna volgden „zelfstandig werk", „prettige collega's", „ontplooiingsmogelijkheden" en „gewaardeerd werk". Pas op de zesde plaats kwam öe„goede beloning" aan bod, p a s o p de achtste plaats de„promotiekansen" en eerst op de negende plaats een „goed pensioen ".

mm mAMieiflASÏÏfi tM^lESJMT mfiiNtmU

Mensbeeld Het mensbeeld, dat uit het onderzoek onder het V U personeel naar voren kwam, was anders - sympathieker, minder materialistisch - dan men veelal huldigt. Die indruk kreeg ook Marianne Frantsen bij haar onderzoek. „ £ r waren nogal wat mensen, die me vantevoren zeiden: Ik kan wel voorspellen wat er uitkomt. En dan de sombere verwachting uitspraken dat de mensen echt niet voor nivellering zouden zijn. Het is leuk, dat blijkt dat het wél zo is."

ƒ50. OOO - J^IOOO. OOO. 00^

'fe- Scheen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen