VU Magazine 1977 - pagina 28

Mü magame 26

OR-lidDeJong ... toevallig de sterkste...

OR-lid Hannie Verbunt ... straks weer ieder voor zich...

mei, maar pas half juni klaar zal zijn. Dat zou consequenties voor het bedrijf kunnen hebben. Op 31 mei overleggen OR-leden, de directeur en onderzoekers over de vraag hoe de commissarissen, die die dag vergaderen, kunnen worden beïnvloed zodat het Kewill-onderzoek snel kan worden afgewikkeld. Tegelijkertijd wordt met juristen van de vakbond onderzocht of het zinvol is van het enquêterecht gebruik te maken. Dan delen de commissarissen mee, dat het onderzoek tot 15 juni zal uitlopen. De 19e willen ze de resultaten met de ondernemingsraad bespreken. Er zal dan moeten worden beslist, want op de 26ste loopt de financiële planning vast. De ondernemingsraad protesteert bij Economische Zaken tegen deze vertraging; op een zo korte termijn kan geen verantwoorde beslissing worden genomen. Op 18 juni, een dag voor het gesprek met de commissarissen krijgen de OR-leden het rapport-Kewill. Er wordt in gepleit voor omschakeling van de productie, inkrimping van de productie tot het huidige niveau. Dat betekent ontslag voor vijftig van de 180 man. Voorgesteld wordt verder om een nieuwe BV op te richten, die gebouwen en machines huurt van de aandeelhouders. Voor de meeste werknemers, die al met sluiting hadden gerekend, valt de uitkomst nog mee. Op 21 juni gaat er een door 142 werknemers ondertekende brief naar de ministers van Economische en Sociale Zaken. Daarin wordt gewezen op een aantal onjuistheden in het rapport-Kewill. Er vindt nog een gesprek plaats tussen vertegenwoordigers van Kewill en werknemers, vakbondsmensen en onderzoekers. Het wordt vooral een discussie tussen de staf van „Strijkgaren" en Kewill over de haalbaarheid van het plan. De organisatie-adviseur maakt duidelijk dat het alternatief bedrijfssluiting is. Er zit niet anders op dan akkoord te gaan. Begin juli stelt de ondernemingsraad, in overleg met de directie en de vakbonden een lijst op van werknemersdie ontslagen zullen worden. Het is een operatie die de raad zelf danig uitdunt.

het overleg verder wel kan worden vergeten: „A/eï is verboden om in andere afdelingen te komen en dus verboden om met andere mensen ergens over te praten. En dat is communicatie die je niet kunt missen, als je iets wilt bereiken". Vraag: Dus jij denkt dat er van dat hele sociale experiment eigenlijk niets meer overblijft^ „Misschien een beetje van wat de mensen ervan op hebben gestoken in de voorbije tijd. Maar als je dat nou gewoon laat liggen, dan verwatert dat en straks is het hetzelfde als drie jaar geleden: dan werkt iedereen alleen weerom te werken en centen te verdienen." De toiletten in de spinnerij zijn dan nog steeds niet vernieuwd. Het Reglement Sociaal Beleid ligt ergens onder in een la. De zeer ruime bevoegdheden (aanzienlijk ruimer dan die de wet aangeef t) die de ondernemingsraad in de loop van het experiment verwierf zijn teruggeschroefd; het werkoverleg ligt praktisch stil. De feitelijke zeggenschap berust bij de — nieuw benoemde — directie. „Alles wat is bereikt, was zonder pardon overboord gegooid", concludeert De Jong. Economisch gaat het „Strijgaren" intussen niet al te slecht. De Jong rondt zijn relaasaf meteen paar jaartallen: „Nov.-dec. 1974; Volop orders. Werk moet worden uitbesteed wegens personeelsgebrek. Maart 1975: Aantal personeelsleden uitgebreid tot 141. Nov. 1975: Aan orders geen gebrek. In de week 4-9 oktober voor de eerste maal het vereiste kwantum geproduceerd. Het aantal medewerkers is inmiddels wel opgelopen tot 148." In zijn conclusies citeert hij een Arabische historicus (veertiende eeuw): „ Wanneer de leider sterft en het geslacht dat hem gekend heeft en dat onmiddellijk door hem werd beïnvloed, is heengegaan, worden de wonderen vergeten en de schok die door buitengewone feiten veroorzaakt werd, begint in kracht te verminderen... wanneer eenmaal de innerlijke drijfveer verdwenen is, dan houdt de dyanmische werkelijkheid op te bestaan... dan is de regeringsvorm gedoemd te verwateren tot een bestel dat dienstbaar is aan de lagere drijfveren van hem die toevallig de sterkste is".

„Toevallig de sterkste" In september — het VU-onderzoek is dan al afgelopen — vindt nog een bijeenkomst plaats tussen OR-leden (ook de ontslagen leden), kandidaten voor een nieuwe ondernemingsraad, vertegenwoordigers van de Industriebond NKV en leden van de onderzoeksgroep. Degenen die nog in „Strijkgaren" werken, zeggen dat er absoluut geen gelegenheid voor overleg is. Ze zeggen, dat duidelijk is dat de overheid niet één cent voor het sociale aspect heeft gegeven. We hebben maar één werkgever: het organisatiebureau. " Ondernemingsraadslid Hannie Verbunt zegt in een tv-uitzending die de KRO 13 november '74 uitzendt, dat

In de loop van de reorganisatie-besprekingen, vergaderen de commissarissen voor alle zekerheid b uiten Tilburg: in het Chalet Royal te 's-Hertogenbosch. Een cameraman van de KRO filmt in verdekte opstelling de heren bij het verlaten van het etablissement

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen