VU Magazine 1979 - pagina 115

Wl ntagame 25

/Vitte VN-jeeps louden augustus 1950 in IVIakassar ndonesische troepen en KNIL4mbonezen uit elkaar

militante soldaten. Je moet hier vriendelijl< met de burgers en de gewapende eenheden kunnen omgaan. Agressievelingen kunnen wij niet gebruiken." {HHC, 22 \an.). Vriendelijk omgaan dus met gewapende Palestijnen, die een aanval op Israëliërs willen uitvoeren. Vriendelijk omgaan dus met Israëlische militairen, die willen terugslaan. Vriendelijk omgaan ook met het christen-legertje van majoor Hassad. Enonpartijdigzijn, wantde V.N. zijn geen partij in de oorlog, die daar woedt. Drs. C. J. Visser benadrukte in het boekje „Blauwe helmen voor de vrede" de noodzaak om in conflict de VN-neutraliteit te benadrukken. „De VN-troepen zijn in zo'n conflict geen partij, en hebben derhalve geen vijand, zelfs niet wanneer zij door omstandigheden gedwongen worden gewapenderhand in het conflict in te grijpen. Het is de VN-militair niet veroorloofd van zijn sympathieën of anti-pathieên voor de tegenover elkaar staande partijen blijk te geven."

Geen vijand Het ontbreken van een vijand, is iets wat moet wennen, maar de VN-militair heeft geen vijand

evenmin als een patrouillerend agent - hoewel ook bewapend - in Amstelveen. Met name dit punt vereist volgens de deskundigen een grondige mentale training. Visser haalt de chef-staf aan van de Britse militairen die in VN-verband op Cyprus gelegerd waren. „Het is begrijpelijk dat deze soldaten het wel een zware opgave moesten vinden, wanneer men aanmerking neemt dat hun gehele soldatenethos er op gericht was geweld met geweld te keren, en om, indien nodig, tactische oogmerken met geweld na te streven. Ze waren nooit tevoren in een dergelijke buffer-situatie geplaatst geweest, waarin het gebruik van wapens pas op de laatste plaats kwam - en geen van hen voelde zich op zijn gemak." Berichten dat de Franse militairen in de Libanon (negen doden) minder geschikt voor een VN-taak waren juist vanwege hun vechtinstelling konden wel eens een grote kern van waarheid bevatten. Ook minister Van der Klaauw sprak voor de VARAtelevisie enigszins afwerend toen het ging over het inzetten van mariniers/commando's. Deze zouden eerder opgeleid zijn voor aanvalsacties dan voor een specifieke bezettings- en vredeshandhavende taak, zei hij. Het door de bewindsman gemaakte onderscheid kwam niet tot uiting in wat Elseviers Magazine van 27 januari optekende uit de mond van overste Lensink, de 48-jarige commandant van het Zuidlaren-bataljon: „Vanaf volgende week wordt onze training compleet aangepast. Onze soldaten zijn terdege getraind en kunnen het opnemen tegen hun collega's uit bijvoorbeeld Duitsland en Amerika. Bij NATO-oefeningen is dat bewezen. En ook bij de treinkapingen. Nu gaan wij deze week de al bestaande (en goede) opleiding intensiveren. Het leggen van wegversperringen, road blocks. Het opsporen en onschadelijk maken van vijanden." Generaal Rikhye zei over de opleiding van de VNsoldaat het volgende: „Het is duidelijk, dat in alle landen, die vredeshandhavende contingenten ter beschikking stellen, de noodzaak bestaat de vereisten te leren kennen, waaraan hun soldaten straks zullen moeten voldoen. Dat geldt niet alleen voor de opleiding van het contingent zelf, maar ook voor de bijzondere en uiterst belangrijke kwestie van de kaderselectie, leder bijdragend land levert kader, zowel voor zijn eigen contingent als voor het hoofdkwartier van de vredesmacht in haar geheel. Deze kaderleden dienen met grote zorgvuldigheid te worden uitgekozen. Van de wijze, waarop zij op de verschillende onderhandelingsniveaus functioneren, kan het succes of het falen van de operatie afhangen. Zij beginnen met een aanzienlijke voorsprong, eenvoudig omdat zij de „blauwe baret" (of de „blauwe helm") hebben opgezet. Die voorsprong mag niet verloren gaan door karakter-zwakheden, door gebrek aan zelfbeheersing en gebrek aan begrip. Wanneer een onderhandelaar eenmaal zijn geduld heeft verloren, dan kan hij net zo goed naar huis gaan; er is een kwaad aangericht, dat niet meer kan worden goedgemaakt door wat hij daarna ook nog aan voortreffelijks zou verrichten. Gewoon, gezond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen