VU Magazine 1980 - pagina 391

vu MAGAZINE 5

'Het saaie nieuws'

Dagboek van een wereldgesprek tussen rijke en arme landen student ontwikkelingseconomie van de VU, Bram van Ojik (26) keerde 14 september vermoeid en nog armer aan illusies dan bij vertrek terug uit New York. Hij maakte hier de 11de Speciale Zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties mee. De zitting ging „over economische aangelegenheden", zo heette het, nogal vaag, in de officiële formulering. De ontwikkeUngsproblematiek stond op de op 25 augustus begonnen vergadering centraal. In ons land volgt de NIO-Vereniging, een politieke pressiegroep voor een Nieuwe Internationale Orde, aktief de internationale onderhandelingen over Noord-Zuid problematiek. Als secretariaatsmedewerker van de vereniging, was Bram van Ojik voor hen in New York. In onderstaand dagboek doet hij, net teruggekeerd, verslag van zijn ervaringen.

Zondag 24 augustus Gisteravond hier in New York aangekomen. N a een vlucht van zes uur nog eens drie uur van vliegveld naar het hotel. Ingang en lobby zijn erg luxe maar de kamers wel heel klein. Wel is er een kleuren-t.v. natuurlijk waar 13 netten gedurende 24 uur per etmaal hun commercials zo nu en dan met ,.echte" programma's afwisselen. Ik logeer op de zevende etage wat op Manhattan, waar dit hotel met haar 20 etages toch al tot de absolute dwergen behoort, zo ongeveer de begane grond lijkt. Tijd om de stad een beetje te verkennen is er niet. Tussen de middag werden we als leden van een aantal zogenaamde nietgouvernementele organisaties uitgenodigd om als gasten van de VN wat te praten over de gebruiksmogelijkheden van het rapport van de commissie-Brandt. Een groep van zo'n 20 prominenten uit pohtiek, wetenschap en de media-wereld heeft, onder voorzitterschap van de Westduitser Willy Brandt en met de Nederlandse regering als belangrijke financier, twee jaar gewerkt aan een ,,overlevingsprogramma" voorde wereldbevolking. Grote pohtieke verschillen tussen de opstellers - vergelijk de Britse conservatief Edward Heath maar eens met ,,onze" ex-minister Jan Pronk maakte de eindtekst tot een doorwrocht maar toch gematigd document. Bij de aanbieding van de Nederlandse vertaling aan Beatrix werd in aanwezigheid van bijna de

voltallige commissie door mensen als Den Uyl, Wim Kok en Albert van den Heuvel dan ook de nodige kritiek geuit. Het belang van het rapport zit hem dan ook meer in de schrijvers dan in het geschrevene. Van deze schrijvers nu, hoeven we niet veel meer te verwachten, zo hoorden we hier. Het door hen bereikte compromis is zo breekbaar dat elke nieuwe aktiviteit de discussie onmiddellijk heropent en zo alles weer op losse schroeven zou zetten. In de namiddag de eerste vergadering met de International Coalition for Development Action (ICDA). De coalitie omvat aktiegroepen uit 19 geïndustrialiseerde landen, die zich allemaal op de een of andere manier inzetten voor het bereiken van een Nieuwe Internationale (Economische) Orde. De groepen, waarvan de NIO-Vereniging er een is, werken in eigen land. volledig onafhankelijk, aan hun nationale programma's maar verenigen zich, waar nodig en mogelijk, om enige effektieve pressie te kunnen uitoefenen op het verloop van internationale conferenties als UNCTAD (Handelsconferentie) en deze Speciale Zitting van de Algemene Vergadering van de VN. Daarnaast kent de coalitie een eigen meerjarenprogramma met betrekking tot de effecten van multinationale particuliere ondernemingen op ontwikkelingsprocessen in rijke- zowel als arme landen. ,,Als intergouvernementele debatten en onderhandelingen echt betekenisvol willen zijn, dan mag de rol van multinationals op geen enkel terrein verwaarloosd worden.'' aldus een ICDA-verklaring die we hier morgen openbaar gaan maken. Zolang dit wel gebeurt, , , . . .zullen de te nemen beslissingen onvoldoende realiteitsgehalte vertonen om een effektieve ontwikkelingspolitiek, op nationaal en internationaal nivo, uitvoerbaar te maken."

Maandag ,^25 augustus Vandaag is hier dan de elfde plenaire vergadering van de elfde Speciale Zitting van start gegaan met een voorlopig nog eindeloze rij van sprekers. Met de plechtige toetreding vandaag van Zimbabwe (in aanwezigheid van vrijheidsstrijder en huidig premier Robert Mugabe) kent de VN nu 153 hdstaten. Deze landen hebben zich de komende twee weken geen geringe taak gesteld. Twee zaken zullen in de onderhandelingen centraal staan; Ten eerste de opstelling van de tekst voor een nieuwe

Internationale Ontwikkelingsstrategie voor de komende tien jaar (in VN jargon: het Derde Ontwikkelingsdecennium). In de ontwerptekst zijn bijna 50 punten meer of minder omstreden en je moet dan ook lang zoeken voordat je iemand vindt die omtrent de mogelijke uitkomst een optimistisch geluid wil laten horen. De tweede taak. zo mogelijk nog belangrijker, betreft het maken van afspraken omtrent de procedure en de agenda voor een nieuwe ronde van wereldwijde onderhandelingen tussen Noord en Zuid over de verschillende ontwikkelingsproblemen. Dit lijkt wellicht een technische kwestie maar dat is het zeker niet. Bij de procedure gaat het vooral om vast te stellen waar de beslissingen zullen worden genomen; op het niveau waar de derde wereld-landen relatief sterk vertegenwoordigd zijn (zoals in de Algemene Vergadering) of in de zogenaamde gespecialiseerde organen (denk aan de Wereldbank en het Internationale Monetaire Fonds) waar de macht van het geld nog steeds de mate van invloed bepaalt. Bij de bespreking van de agenda voor de onderhandelingen valt in te zien dat de keuze van de te bespreken onderwerpen in hoge mate bepaalt wie er wat bij de debatten te winnen heeft. De vooruitzichten zijn somber. Met een beroep op de economische crisis in eigen huis toont het westen (alsof ze tijdens de hoogconjunctuur zo vrijgevig was) met de V.S. en Groot-Brittanië voorop, weinig of geen bereidheid tot het doen van enige concessie. De 120 ontwikkelingslanden, verenigd in de Groep van 77 (G77) raken echter beter georganiseerd en zijn steeds moeilijker te verdelen of met een kluitje in het riet te sturen. Het oostblok blijft roepen dat alle ellende de schuld van het imperialistische westen is - voor een belangrijk deel zeker niet onjuist - en voelt zich niel verplicht om zelf met baanbrekende initiatieven te komen. Kenmerkend voor de impasse was vandaag de speech van Edmund Muskie. minister van Buitenlandse Zaken van de VS. Slechts kort ingaande op de voedsel-, handels- en monetaire problematiek, sprak Muskie vooral over energie. .,üe exploderende olieprijzen hebben de onderontwikkelde wereld kreupel gemaakt,,' oreerde Muskie alsof deze landen voorheen zo goed ter been waren. ,,De prijsstijgingen hebben recentelijk een zware claim gelegd op ontwikkeling en groei en zijn de belangrijkste oorzaak van de inflatie." Zo schuift

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen