VU Magazine 1980 - pagina 99

Vü magazine 9 Hij is maar twaalf dagen geweest en heeft in die tijd erg veel kunnen doen, maar nu ik het weer eens navraag aan de meisjes die dat zaakje moeten runnen, weten ze eigenlijk niet eens wat een bacterie is en halen ze een heleboel dingen door elkaar. Enfin, zij spreken slecht F r a n s , maar wij willen niet het risico lopen dat dit volslagen mislukt."" Het hulpteam maakt lange dagen, van "s ochtends zes a zeven uur, tot heel laat in de middag. Het voorgenomen hazeslaapje tussen de middag wil er nog wel eens bij inschieten. Eens in de zoveel tijd gaat een teamlid een paar dagen naar Bangkok of Singapore om even op adem te komen. Maar, zegt Eddy op een van de bandjes die hij opgestuurd heeft; ,,ln Singapore moetje ook weer niet te lang zijn. want het is een totaal andere wereld."" In het eerste rapport aan het thuisfront geeft Eddy een indruk van Phnom Penh: ..Brede straten en heel wat mensen op de been, maar toch duidelijk onderbevolkt. De huizenblokken, Franse invloed op de architectuur duidelijk merkbaar, zien er grotendeels verlaten uit, evenals de universiteitsgebouwen, de studentenflats, de departementen. De winkels zijn bijna allemaal gesloten. Toch is het meest lugubere er al af, de stad maakt al weer min of meer een leefbare i n d r u k " . Hoewel er veel militairen door de straten lopen, omschrijft Eddy de algemene toestand als veilig. De temperatuur is zeer aangenaam en de meeste rapporten spreekt hij in vanaf zijn hotelkamer met openslaande deuren.

Transport De belangrijkste problemen bij de hulpverlening zijn het transport van de goederen en de situatie in de landbouw. De situatie in de gezondheidszorg is de laatste tijd sterk verbeterd. De aanvoer van goederen vindt plaats via de enige zeehaven Kompong Som in het zuidwesten, per vliegtuig in Phnom Penh en via de rivier de Mekong, die vanuit Vietnam dwars door Cambodja voert. Het spoorwegnet is door de oorlogshandelingen vrijwel in onbruik geraakt. Het verdere interne transport vindt voornamelijk via trucks plaats. N a een hele optelsom schat hij het totaal der aanwezige trucks in Cambodja op 1600. ,,En d a a r m e e , al is het relatief een gering aantal, kan je toch een heleboel doen. Maar daarna komen de problemen, dat bv. de bruggen hier maar be-

Beknopte geschiedenis van Cambodja In 1945 verklaart prins Norodom Sihanouk het Franse protectoraat Cambodja onafhankelijk, maar in januari 1946 moet hij toestaan dat de Fransen de defensie en buitenlandse politiek van het land in handen houden. In het begin van de jaren vijftig begint dan een Cambodjaanse verzetsbeweging, de Khmer Issaraks een strijd tegen de Franse overheersing. Maar de Khmer Issaraks krijgen weinig aanhang omdat Vietnamese communisten een grote rol in de beweging spelen. Bij het Geneefse vredesverdrag van 1954 krijgt het land tenslotte de totale onafhankelijkheid onder leiding van prins Sihanouk. Deze prins voert een geheel eigen politiek en erkent snel de Volksrepubliek China. In 1963 nationaliseert hij de buitenlandse handel en het bankwezen, waarop de V.S. hun hulp aan het land stopzetten. Bij de verkiezingen in 1966 halen rechtse partijen onder leiding van Lon Nol de meerderheid. Lon Nol wordt premier, Sihanouk blijft staatshoofd. Een jaar later volgt tegen dit rechtse bewind een boerenopstand in Battambang, die wordt geleid door de „Rode Khmer". De opstand wordt door Lon Nol onderdrukt. Dan, in 1969, beginnen de eerste bombardementen in het oosten van het land en een jaar later, wordt Sihanouk door een staatsgreep afgezet. De V.S. erkennen Lon Nol als de nieuwe leider van het land en Zuidvietnamese strijdkrachten komen het land binnen. Sihanouk wordt leider van de strijdkrachten van de Rode Khmer. Nixon en Kissinger beslissen dat Cambodja kan worden opgeofferd in de strijd tegen Noord-Vietnam en bombarderen het land op grote schaal met B-52 bommenwerpers om, naar hun zeggen,

rekend zijn op 500 ton hoogstens en dan beginnen ze al vervaarlijk te trillen. Een heleboel veren over de Mekong werken niet en je moet vaak uren wachten voor je de rivier kunt oversteken. Dat zijn de verdere problemen die j e in de distributie belemmeren."" Doordat er weinig geld is voor het onderhoud aan wegen en bruggen wordt de toestand er niet rooskleuriger op. De verscheidenheid aan materiaal en de verouderde staat van sommige vrachtauto"s werkt ook niet in het voordeel van een goed transport. Een goede oogst zou voor het van oudsher zeer vruchtbare Cambodja een behoorlijke stap in de hongerbestrijding zijn. Ook hier zijn de vooruitzichten niet bepaald gunstig. In een beschaduwde straat van Phnom Penh heeft Eddy een gesprek met enkele funktio-

Noordvietnamese schuilplaatsen te vernietigen. Miljoenen boeren worden door deze bombardementen van hun land verdreven en trekken in de richting van de steden. De Amerikaanse bombardementen zijn in feite illegaal, de regering ontkent ze en de piloten worden tot geheimhouding gedwongen. Doel ervan is een land plat te gooien. Noord-Vietnam zou daardoor gewaarschuwd moeten zijn. In 1973 dwingt een verontwaardigd Amerikaans Congres de regering echter de bombardementen stop te zetten. Nixon en Kissinger weigeren te onderhandelen met Sihanouk. In 1975 valt de hoofdstad Phnom Penh, ondanks de grote Amerikaanse hulp aan Lon Nol, in handen van de Rode Khmer van Sihanouk. De stad wordt geëvacueerd en vlak daarna treedt Sihanouk af en neemt Khieu Samphan de macht in handen. Na interne conflicten komt Pol Pot naar voren als de sterke man. Er verschijnen gruwelverhalen over de daden van dit bewind dat een chaotisch, gebombardeerd land heeft geërfd. Regelmatige grensconflicten met Vietnam leiden tot een Vietnamese invasie. De Vietnamezen installeren Heng Samrin als nieuwe leider. De Rode Khmer trekt zich terug in de richting van Thailand, waar het de strijd tegen het nieuwe bewind voortzet. De Verenigde Naties blijven de regering Pol Pot erkennen. In de loop van 1979 begint de wereld te merken dat in het land een tragedie aan de gang is; één van de grootste hongersnoden sinds de Tweede Wereldoorlog. Later zal ook blijken dat + VA van de totale bevolking (+ 2 miljoen) systematisch is vermoord en dat de infrastructuur nagenoeg vernield is.

narissen uit de Kompong Thom provincie, ten noorden van Phnom Penh. die hulpgoederen van het Consortium komen halen. Noch Mandy, een van hen vertelt: ,,Kompong Thom is de meest centrale provincie van Cambodja, en ligt tussen de Mekong en het grote meer Tonle Sap in. Een zeer vruchtbaar gebied met een gemiddelde opbrengst per hectare van wel 3 ton rijst. Het totaal beschikbare landbouwgebied beslaat 60.000 ha. In het afgelopen jaar is slechts zo'n 209r van dat gebied beplant en de totale opbrengst was nog niet de helft van het normale. Eigenlijk hebben we dus maar voor een of twee maanden te eten. We hebben 17.000 ton geoogst afgelopen december. In totaal leven er nu 380.000 mensen in de provincie, die elke dag minimaal 250 gram rijst moeten eten om niet dood te gaan, dus Ü

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen