VU Magazine 1981 - pagina 232

Amsterdam: je vindt er toch geen woonruimte. Foto:AVC-VU

...Amsterdam te grootschalig?... Foto: AVC-VU

wetenschappelijk onderwijs. Aan de eindexamenleerlingen van een aantal VWO-scholen in deze regio's is gevraagd waarom zij wel of juist niet aan een bepaalde universiteit of hogeschool willen studeren. Het blijkt dat er van de VU een beeld bestaat dat op het eerste gezicht wat eigenaardig aandoet. Zo associëren leerlingen die aan de VU willen gaan studeren deze universiteit vooral met groot, ongezellig, lelijk en saai. Associaties die waarschijnlijk vooral te maken hebben met het gebouw aan de De Boelelaan. De redenen die de leerlingen hebben genoemd om niet aan de VU te willen studeren zijn duidelijker gestruktureerd dan de redenen waarom men er wel naar toe wil. Leerlingen die niet aan de VU willen studeren associëren deze instelling vooral met progressief, dynamisch en geëngageerd. Overigens hebben de negatieve opmerkingen meer te maken met het feit dan de VU in Amsterdam gevestigd is dat met de VU zelf. Men wil niet naar de VU omdal men niet naar Amsterdam wil. Vooral in de regio Zwolle zien de leerlingen veel nadelen aan het studeren in Amsterdam: de stad is tegroof en te gevaarlijk en je vindt er geen kamer. Dat deze negatieve houding vooral de stad Amsterdam geldt blijkt ook uit het feit dat leerlingen die niet aan de VU willen studeren vaak ook niet naar de UvA willen. Onverklaarbaar blijft het waarom juist vanuit Zwolle zoveel meer mensen zeggen bezwaren te hebben tegen de VU dan tegen de UvA. Overigens is het vooral voor de leerlingen uit 't Gooi die wél aan de VU

gaan studeren juist een aantrekkelijk aspekt dat deze instelling in Amsterdam staat. Daarnaast zijn er vooral faktoren die te maken hebben met de studie zelf die zijn genoemd als motief om naar de VU te gaan, zoals de kwaliteit van de studie, studiebegeleiding en duur van de studie. Jammer genoeg was het niet mogelijk per studierichting na te gaan welke aspekten een positieve invloed hadden op de keuze. De keuze voor een bepaalde universiteit of hogeschool draagt een procesmatig karakter. Met andere woorden, het is niet een beslissing die zo maar uit de lucht komt vallen, maar meer het

210

't Spreekt niet meer vanzelf dat je naar de VU gaat eindstadium van een proces dat zich uitstrekt over langere tijd. Een periode die kan variëren van enige weken tot enige jaren. In die tijd zijn er allerlei personen zoals ouders, familieleden, vrienden en kennissen, maar ook instanties zoals de school, het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen en de universiteiten zelf die op dit proces invloed uitoefenen door informatie over te dragen. Die informatie kan meer formeel van aard zijn zoals de voorlichtingsfolders die door de universiteiten worden uitgegeven, informatiemagazines van het Ministerie, radio- en TV-uitzendingen, voorlichting van de schooldekanen en voorlichtingsbijeenkomsten van de universiteiten.

Informatie kan ook een meer informeel karakter hebben. Dat is het geval wanneer ouders hun kinderen informeren of wanneer vrienden en bekenden verhalen vertellen. Nu blijkt dat elke afzonderlijke bron vooral een bepaald soort informatie levert. Zo krijgen de leerlingen vooral een idee over het studentenleven en alles wat daarmee samenhangt van familie en kennissen. De scliool geeft vooral algemene informatie over de verschillende universiteiten. Lest best de instellingen zelf! Zij geven vooral huishoudelijke informatie over de verschillende studierichtingen. Door de aankomende.studenten wordt deze inhoudelijke informatie als het belangrijkst gezien. De algemene klacht is echter dat de instellingen juist hier in hun voorlichting tekortschieten. Wij stelden aan de aankomende studenten de vraag welke rol de voorlichting van de instellingen heeft gespeeld bij het maken van hun uiteindelijke keuze. Eenvijfde deel antwoordde dat zij de definitieve beslissing na lang wikken en wegen op basis van voorlichting hadden genomen. Tweevijfde van de leerlingen antwoordde dat deze voorlichting de reeds gemaakte keuze had versterkt. Nog eens tien procent herzag zijn beslissing juist nadat hij informatie van de instelling zelf had gekregen. De overigen was het onmogelijk aan te geven of en hoe beïnvloeding had plaatsgevonden. Terugkomend op het gebrek aan inhoudelijke informatie waarover door de leerlingen werd geklaagd: ook bij de schooldekanen leeft deze klacht. In een mini-enquéte gehouden onder de schooldekanen van de aan het ondervu-Magazine 1 o (1981) 6 (juni)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen